Ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας δημοτικής αρχής. Μια ακόμα τυπική διαδικασία.
Κάθε δύο μήνες προβλέπεται να γίνεται ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου όπου θα λογοδοτεί η δημοτική αρχή για τα πεπραγμένα της. Ο νομοθέτης ωστόσο δεν καθόρισε λεπτομερώς τους όρους διεξαγωγής της συνεδρίασης.
Έτσι, το δημοτικό συμβούλιο στις 29-2 ξεκίνησε χωρίς να έχει αποσταλεί πρόσκληση με τα προς συζήτηση θέματα. Αυτό σχολιάστηκε μεν αρνητικά, αλλά προσπεράστηκε, καθώς ήταν η πρώτη φορά.
Στη συζήτηση μπορούσαν να αναπτυχθούν δέκα θέματα. Τρία από την πλευρά της συμπολίτευσης και επτά από την πλευρά της αντιπολίτευσης.
Στη συγκεκριμμένη παρουσιάστηκαν επτά θέματα συνολικά. Ένα από τη συμπολίτευση και πιο συγκεκριμμένα από τον κ. Φράγκου που αφορούσε τα πειραματικά σχολεία, το 8ο δημοτικό κ το 13ο νηπιαγωγείο και έξι από την αντιπολίτευση.
Ένα που αφορούσε τη στατικότητα των σχολικών μονάδων που παρουσίασε ο κ. Νικόπουλος, ένα από την κ. Γούναρη που αφορούσε την εξυπηρέτηση του πολίτη ελλείψει τραπεζών και δημόσιων υπηρεσιών, ένα από τον κ. Σαρόπουλο που αφορούσε τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης της παραβατικότητας και εγκληματικότητας στην πόλη, το οποίο συμπτύχθηκε με ανάλογο θέμα που είχε προτείνει ο κ. Φωτιάδης, ένα από τον κ. Γκιτάκο που αφορούσε τις αθλητικές εγκαταστάσεις στην πόλη και ένα από τον κ. Φατσιλέτο που αφορούσε την παροχή υπηρεσιών υγείας στους συμπολίτες μας.
Συγχωρείστε μας εάν δεν είμαστε ακριβείς με τους τίτλους των θεμάτων, αλλά όπως προανέφερα δεν υπήρχε έγγραφη θεματολογία.
Δυστυχώς η συνεδρίαση εξελίχτηκε ως εξής: Ο εισηγητής παρουσίαζε το ερώτημα με μια ολιγόλεπτη ομιλία και απαντούσε η δημοτική αρχή, ο Δήμαρχος ή ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, με δυνατότητα δευτερολογίας για αμφότερους. Σε κανέναν άλλο σύμβουλο δεν δόθηκε η δυνατότητα ερωτήσεων ή τοποθετήσεων στις εισηγήσεις αυτές. Κανείς δεν είχε δυνατότητα να εκφράσει τις παρατηρήσεις ή τις θέσεις του για το κάθε θέμα που παρουσιαζόταν, ώστε η δημοτική αρχή να έχει συνολική εικόνα και να απαντήσει προς όλους.
Αν αυτό είχε στο νου του ο νομοθέτης, όταν σχεδίαζε την κάθε δύο μήνες ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας, τότε πρόκειται για μια ανούσια διαδικασία, αφού πριν από κάθε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, υπάρχει δυνατότητα ερωτήσεων προς τη δημοτική αρχή από κάθε δημοτικό σύμβουλο, περισσότερων από μία μάλιστα.
Αν όμως ο νομοθέτης οραματιζόταν ουσιαστική διαδικασία λογοδοσίας με ανταλλαγή απόψεων, συνθέσεων και αντιθέσεων, τότε ή εκείνος ή η δημοτική αρχή απέτυχαν. Θα έπρεπε να έχει καθοριστεί μια πιο δημοκρατική διαδικασία. Να ερωτάται μεν η διοίκηση για να απολογηθεί, αλλά και ταυτόχρονα ο κάθε δημοτικός σύμβουλος να μπορεί να αντιπαραθέτει ή να συμπληρώνει, ώστε ο διάλογος που προκύπτει να είναι γόνιμος προς όφελος της πόλης και των συμπολιτών μας.
Κωνσταντίνος Σαρόπουλος
