Γιατί όσο είμαστε παιδιά, ανυπομονούμε να έρθουν τα Χριστούγεννα κι ευχόμαστε να κρατήσουν για πάντα.
.
Έπειτα μπαίνουμε στην εφηβεία, θέλουμε να είμαστε διαφορετικοί κι επαναστατούμε στις οικογενειακές συνήθειες.
.
Αργότερα ως νέοι κι ενήλικες χανόμαστε στην καθημερινότητα και πολλές χαρές της παιδικής μας ηλικίας παίρνουν τη μορφή στερεότυπων κι εξασθενούν.
.
Ώσπου έρχεται η στιγμή που ξαναμπαίνουν στη ζωή μας τα παιδιά, τα δικά μας παιδιά ή των οικείων μας. Κάποιοι γινόμαστε γονείς, κάποιοι νονοί, κάποιοι θείοι.
.
Είναι τότε που γινόμαστε ξανά παιδιά. Κι έτσι, μέσα από τα παιδικά μάτια, τα χαιρόμαστε ξανά.
.
Τι θυμούνται τα παιδιά απ τα Χριστούγεννα;
.
Μα τα συναισθήματα που έχουν βιώσει!
.
Γι’ αυτό είναι ευκαιρία να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στα παιδιά. Να παίξουμε και να επικοινωνήσουμε πιο ουσιαστικά, να τα ακούσουμε και να τους μιλήσουμε. Να τους χαρίσουμε ωραίες αναμνήσεις.
.
Να τα μάθουμε ότι τα Χριστούγεννα είναι γιορτή αγάπης, συντροφικότητας, αλληλεγγύης και προσφοράς.
.
Να δείξουμε στα παιδιά ότι είναι μοναδικά, όπως και κάθε συνάνθρωπός τους.
.
Μόνο έτσι θα μπορούν να υιοθετήσουν τις αξίες της ζωής κ να θέλουν να την κάνουν καλύτερη.
Κωνσταντίνος Σαρόπουλος
