Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη – συζήτηση που διοργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Αγίας Βαρβάρας του ΚΚΕ, για τον πόλεμο μου μαίνεται στην Παλαιστίνη , με ομιλήτρια την Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ.
Μετά την ομιλία ακολούθησε πλούσια συζήτηση και προβληματισμοί . Ολόκληρη η ομιλία της Β. Δάγκα :
Συντρόφισσες και σύντροφοι, Φίλες και φίλοι,
Κι από τη σημερινή μας εκδήλωση καταδικάζουμε τις χθεσινές συλλήψεις των αραβοϊσραηλινών αγωνιστών, την ώρα που κατευθύνονταν σε συγκέντρωση ενάντια στη στρατιωτική εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας. Ανάμεσά τους στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ και πρώην βουλευτής.
Οι συλλήψεις από το ισραηλινό κράτος έγιναν μετά την εντολή απαγόρευσης όλων των διαδηλώσεων που απαιτούν τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα και της κατοχής.
Πρόκειται για κλιμάκωση της βάρβαρης κρατικής καταστολής του Ισραήλ κατά των αγωνιστών του ισραηλινού λαού και της παλαιστινιακής μειονότητας.
Ποινικοποιούν την έκφραση αλληλεγγύης από ισραηλινούς πολίτες στη Γάζα.
Διώκουν όσους δηλώνουν την παλαιστινιακή τους καταγωγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πλέον προβλέπουν πυροβολισμούς με πραγματικά πυρά κατά άοπλων πολιτών και διαδηλώσεων.
Δε θα τους περάσει να επιβάλλουν στους λαούς «σιγή νεκροταφείου» απέναντι στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Και δεν είναι μόνο το κράτος- δολοφόνος του Ισραήλ.
Τη στιγμή που ξεσηκώνεται ένα συγκλονιστικό κύμα αλληλεγγύης στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού…
Στη Γαλλία και τη Γερμανία οι κυβερνήσεις απαγορεύουν διαδηλώσεις συμπαράστασης στον Παλαιστινιακό λαό.
Στο Βέλγιο και τη Βρετανία απολύουν οδηγούς του μετρό που εκδήλωσαν τη συμπαράστασή τους στους Παλαιστίνιους.
Στις ΗΠΑ, όσοι εργαζόμενοι έχουν κάνει ανάρτηση στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», «Σώστε τη Γάζα» συμπεριλαμβάνονται σε μια χαφιέδικη ιστοσελίδα με τα ονόματα και τις φωτογραφίες τους ως υποστηρικτές της τρομοκρατίας ή αντισημίτες.
Προφανώς καταλάβαμε από πού πήρε μαθήματα ο έλληνας Υπουργός Παιδείας για την κατάπτυστη δήλωση που έκανε για την ανακοίνωση των εκπαιδευτικών.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι φίλοι και οι φίλες του Κόμματος, πρωτοστατούμε ώστε ο λαός και η νεολαία μας να στείλει στα σκουπίδια την βρώμικη αστική προπαγάνδα.
Για να δυναμώσει στην πράξη η αμέριστη αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό.
Για να σταματήσει τώρα η βάρβαρη ισραηλινή επίθεση και η σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας, να τερματιστεί η πολύχρονη κατοχή του ισραηλινού κράτους στα παλαιστινιακά εδάφη που επιβάλλεται με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Για να αναγνωριστεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές.
Για να γίνει ο λαός της Παλαιστίνης νοικοκύρης στον τόπο του, για να κερδίσει και την εθνική και την κοινωνική του απελευθέρωση!
Είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας στα αμερικανοΝΑΤΟικά και ισραηλινά σχέδια, τη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών βάσεων και υποδομών για τη δολοφονία του λαού της Παλαιστίνης.
Η αποχή της ελληνικής κυβέρνησης από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα έχει ήδη γραφτεί στην ιστορία ως μνημείο ξετσιπωσιάς και υποστήριξης του Ισραήλ.
Κι αυτήν τη γενοκτονία στηρίζουν ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της ΝΔ, όχι γιατί είναι υποτελείς στους Αμερικανούς.
Αλλά γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα, οι στρατηγικές σχέσεις με το Ισραήλ…
Και αυτή η στρατηγική σχέση περιλαμβάνει από οικονομικές συμφωνίες για τα ενεργειακά, την προμήθεια στρατιωτικού υλικού, επενδύσεις στον Τουρισμό, σε leasing…
Μέχρι απανωτές ασκήσεις και συνεκπαιδεύσεις των ΕΔ.
Για να γίνουν ακόμα πιο αποτελεσματικές οι επιθέσεις του ισραηλινού κράτους στα παλαιστινιακά εδάφη και να προετοιμαστεί για πόλεμο με το Ιράν.
Αυτή η εγκληματική πολιτική μετατρέπει τη χώρα μας σε πιθανό στόχο αντιποίνων στην περίπτωση μιας ευρύτερης πολεμικής αναμέτρησης και πλήττει άλλους λαούς της περιοχής.
Συνένοχοι σ’ αυτήν την εγκληματική πολιτική είναι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
- Έχουν συνυπογράψει μαζί με τη ΝΔ όλες τις βασικές αντιδραστικές επιλογές που οδήγησαν στη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στο μακελειό που απλώνεται απ’ το έδαφος της Ουκρανίας έως τη Μέση Ανατολή.
- Είναι συνένοχοι για τη Συμφωνία Αμοιβαίας Στρατιωτικής Συνεργασίας με τις ΗΠΑ και τη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ, προβάλλοντας ως μονόδρομο τη φυλακή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
- Μαζί στήριξαν τις μυστικές διπλωματικές κινήσεις της Ελλάδας για να πετύχουν οι «Συμφωνίες του Αβραάμ» των ΗΠΑ, του Ισραήλ με σημαντικές αραβικές χώρες[1]
Και προβάλουν τη βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ…
… στο όνομα μάλιστα του “εθνικού συμφέροντος.
- Ποιο «εθνικό συμφέρον» υπηρετεί η χρήση της Σούδας, της Ελευσίνας και άλλων στρατιωτικών υποδομών της Ελλάδας για τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, που βάζουν μπουρλότο στη Μέση Ανατολή και ρίχνουν «λάδι στη φωτιά»;
- Ποιο «εθνικό συμφέρον» υπερασπίζονται οι ελληνικές φρεγάτες που περιπολούν κοντά στο μέτωπο του πολέμου, χιλιάδες μίλια μακριά από τα σύνορα της χώρας μας, σε ΝΑΤΟικές αποστολές που καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνά της, αλλά αντίθετα απειλούν την ειρήνη και βάζουν την Ελλάδα πιο βαθιά στη δίνη των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων;
Έχουμε ευθύνη μαχητικά να αφοπλίσουμε τις παγίδες και τα ψεύτικα διλήμματα που πλασάρουν, όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα ακροδεξιά μορφώματα και τα κανάλια της παραπληροφόρησης για να θολώσουν το κριτήριο σκέψης και στάσης του λαού και της νεολαίας…
Όπλο μας είναι η γνώση!
Και η αλήθεια είναι ότι τα γεράκια του πολέμου- Ισραήλ, ΝΑΤΟ, από κοντά και η ΕΕ- αξιοποίησαν ως πρόσχημα την επίθεση της Χαμάς για να εξαπολύσουν μια άνευ προηγουμένου σφαγή του Παλαιστινιακού λαού.
Κι αυτό το έγκλημα κρατά πάνω από 7 δεκαετίες.
Ξεκίνησε με τη διαίρεση της παλαιστινιακής γης το 1947-1948, με απόφαση του ΟΗΕ, με την οποία ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ, ανοίγοντας το «δρόμο» στην σταδιακή καταβρόχθιση των παλαιστινιακών εδαφών από το ισραηλινό κράτος.
Πιο συγκεκριμένα:
- Πριν Α ΠΠ: τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περίπου 500.000. κυρίως Άραβες, λίγοι οι Εβραίοι.
- Μετά Α ΠΠ: Βρετανική αποικία
- Μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο εκείνη η καπιταλιστική δύναμη, που βγήκε κερδισμένη και ενισχυμένη, οι ΗΠΑ, επέλεξαν να έχουν ένα ισχυρό γεωπολιτικό στήριγμα στην περιοχή,
έναν «χωροφύλακα» και «τοποτηρητή» που θα μπορεί να συνδιαλέγεται και με τη βία, εάν χρειαστεί, με τις άλλες αστικές τάξεις των χωρών, που διαμορφώθηκαν μετά την πτώση της αποικιοκρατίας
- 1948 1ος αραβο-ισραηλινός πόλεμος (Νάκμπα = Καταστροφή) στον οποίο οι Ισραηλινοί νικούν και περίπου 750.000 Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να γίνουν πρόσφυγες.
- 1967 διεξάγεται ο πόλεμος των «Έξι Ημερών», όπου το Ισραήλ καταφέρνει να αυξήσει την κατοχή παλαιστινιακής γης, στην οποία πλέον συμπεριλαμβανόταν:
– η Ανατολική Ιερουσαλήμ,
– η Λωρίδα της Γάζας,
– η Δυτική Όχθη,
– τα συριακά Υψίπεδα του γκολάν
– και η αιγυπτιακή Χερσόνησος του Σινά.
Απόφαση ΟΗΕ (απόφαση 242 του ΣΑ, ομόφωνα, ΕΣΣΔ) για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 67 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
- Ακολούθησαν σειρά αραβο- ισραηλινών πολέμων και συγκρούσεων, .
- 1987 Ξεκινά η πρώτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα («Ξεσηκωμός») ενάντια στην ισραηλινή κατοχή της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας, με πάνω από 1.400 Παλαιστίνιους νεκρούς.
Ο Δαβίδ (15χρονοι Παλαιστίνιοι με σφεντόνες, πέτρες, μολότοφ) αντιπαρατέθηκε με τον Γολιάθ (Ισραηλινά τανκς και πάνοπλους στρατιώτες)
- 1993 συμφωνία του Όσλο μεταξύ Ισραήλ και PLO. Καμία συμφωνία δεν έβαλε τέλος στην κατοχή, αντίθετα προετοίμαζε το επόμενο βήμα κλιμάκωσης της βαρβαρότητας.
- 2002 η δεύτερη «Ιντιφάντα», ενώ την άνοιξη του 2002 το Ισραήλ ξεκινά την ανέγερση τείχους εντός και πέριξ της Δυτικής Όχθης. Σήμερα το τείχος της ντροπής έχει μήκος 708 χλμ.
- 2017 Ο «διαβολικά καλός» Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Όλα αυτά τα χρόνια:
1) Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους. Μιλάμε για σχεδιασμένη αρπαγή εδαφών και εκτόπιση πληθυσμού: Τουλάχιστον 6 εκατομμύρια παλαιστίνιοι έγιναν πρόσφυγες.
2) Εκατομμύρια άνθρωποι, που έμειναν στον τόπο τους, είτε στη Δυτική Όχθη, είτε στη Λωρίδα της Γάζας, βρίσκονται γενιές τώρα να ζούνε:
σε καθεστώς αποκλεισμών, μεγάλων στερήσεων, με μια κουβέντα σε καθεστώς απαρτχάιντ.
3) Στα παλαιστινιακά εδάφη, που κατέλαβε το Ισραήλ, χτίστηκαν και χτίζονται εποικισμοί, που είναι εργαλεία επέκτασης και εδραίωσης της κατοχής και της καταπίεσης ενός ολόκληρου λαού.
Μάλιστα το 40% περίπου της Δυτικής Όχθης βρίσκεται ήδη σήμερα στα χέρια των εποίκων, η οποία είναι χωρισμένη κι αυτή σε 3 «ζώνες ασφαλείας» και εκατοντάδες φυλάκια από τις κατοχικές δυνάμεις
4) Περικυκλώθηκε από το «τείχος της ντροπής»
Καταλαβαίνεται τί σημαίνει σημαίνει ένα παιδί της Παλαιστίνης να πηγαίνει σχολείο περνώντας από τον έλεγχο του στρατού…
5) Χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών, ηλικιωμένων, βρίσκονται στις ισραηλινές φυλακές.
6) Είναι χαρακτηριστικό πως η Λωρίδα της Γάζας είναι αποκλεισμένη από το 2007.
Γάζα, μια λωρίδα Γης όση η Άνδρος με 2,3 εκατ «φυλακισμένους».
Το Ισραήλ διαχρονικά κινείται όλα αυτά τα χρόνια ενάντια σε κάθε ενδεχόμενο συγκρότησης Παλαιστινιακού κράτους, όπως προβλέπουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ.
Πλέον αυτοί οι σχεδιασμοί κλιμακώνονται.
Όπως αποκαλύφθηκε με τη δημοσιοποίηση εγγράφου του Ισραηλινού Υπουργείου Πληροφοριών, υπάρχει σχέδιο για βίαιο εκτοπισμό των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας στην αιγυπτιακή χερσόνησο του Σινά.
Το σχέδιο προβλέπει ακόμα- με τη στήριξη των ΗΠΑ- την απορρόφηση εκτοπισμένων Παλαιστινίων και από άλλες χώρες, κάνοντας ονομαστική αναφορά στην Ελλάδα, καθώς επίσης στον Καναδά, στην Ισπανία, σε χώρες της Β. Αφρικής.
Επιβεβαιώνεται ότι όσα μας πονούν και μας συγκλονίζουν δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο.
Γιατί συμβαίνουν;
Η προσάρτηση της Λωρίδας της Γάζας και η επέκταση της κατοχής μέρους του νότιου Λιβάνου- σε περίπτωση επέκτασης του πολέμου- αφορά την κατοχή των θαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων («Gaza Marine» και «Οr-1» καθώς και του κοιτάσματος «Qana» (μπλοκ 9), του οποίου τα δικαιώματα έχουν δοθεί στο κράτος του Λιβάνου με τη συμφωνία Ισραήλ – Λιβάνου τον Οκτώβρη του 2022.
Τα παράλια της Γάζας έχουν επίσης πολλαπλή οικονομική σημασία για την αξιοποίηση λιμενικών υποδομών και το διαμετακομιστικό εμπόριο.
Το Ισραήλ έχει γενικότερο στόχο να αναδειχθεί σε ενεργειακό κόμβο στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιώντας και δικά του κοιτάσματα φυσικού αερίου (το «Leviathan», το «Tamar», το «Karish North» και το «Tanin»)
Έχει ήδη διασφαλίσει τη συμμετοχή αμερικανικών και βρετανικών ομίλων (όπως της «Chevron», της «Soco», της «Halliburton».
Έχει ήδη υπογράψει συμφωνία με την ΕΕ και την Αίγυπτο για εξαγωγή ισραηλινού αερίου προς την ΕΕ, στο πλαίσιο του ατλαντικού σχεδίου απεξάρτησης της Ευρώπης απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο.
Να γιατί ανάβει το φιτίλι στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής:
Οι διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις επιδρούν στις εξελίξεις στην Παλαιστίνη, στην περιοχή, ειδικά αυτές που λαμβάνουν χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, στον Περσικό Κόλπο, στην Κασπία, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια.
Επιδρά γενικότερα η αναμέτρηση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, ανάμεσα στις δύο μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ και Κίνας).
Αξιοποιούνται γεγονότα, ή διαμορφώνονται καταστάσεις για την εξυπηρέτηση του ενός ή άλλου σχεδιασμού.
Από τη μία, οι ΗΠΑ στήριξαν τις λεγόμενες «Συμφωνίες του Αβραάμ» ανάμεσα στο ισραηλινό κράτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο, το Σουδάν, που προωθούνταν και με τη Σαουδική Αραβία το τελευταίο διάστημα.
Γιατί αυτές οι συμφωνίες οδηγούσαν στην ενίσχυση της θέσης του Ισραήλ ως παραδοσιακού συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή,
Αλλά και γιατί συνδέονταν με τους ευρύτερους σχεδιασμούς τους στην αντιπαράθεση με την Κίνα, στη μάχη για τα μερίδια των αγορών στη Μέση Ανατολή και Ευρώπη.
Εμπλέκεται ο λεγόμενος εμπορικός «Ινδικός δρόμος», που ακουμπά σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ, σε ανταγωνισμό με τον κινέζικο «δρόμο του μεταξιού».
Βέβαια, διαχρονικά οι ΗΠΑ κι από κοντά και η ΕΕ, βρήκαν στο Ισραήλ εκείνον τον «σύμμαχο» που χρειάζονταν για να κάνει το διαιτητή με τις άλλες αστικές τάξεις της περιοχής.
Σήμερα, παρά την υποκριτική τους ευαισθησία για τις απώλειες του άμαχου πληθυσμού, υπερασπίζονται μέχρι τέλους το κράτος- δολοφόνο του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.
Για αυτό η αμερικάνικη Γερουσία ετοιμάζεται να δώσει 105 δις ευρώ για τη στήριξη του Ισραήλ, όπως και στην Ουκρανία, υπονοώντας την ευρύτερη αντιπαράθεση των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα.
Αλλά και η ΕΕ, με τα απαράδεκτα ψηφίσματα, που στήριξαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Ελληνικής Λύσης, εξισώνουν το θύτη- το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ με το θύμα- τον Παλαιστινιακό λαό.
Το πρόσφατο ψήφισμα ζητά έμμεσα να κοπεί η οικονομική βοήθεια προς την Παλαιστίνη με πρόσχημα ότι ενισχύει «άμεσα ή έμμεσα την τρομοκρατία»! Την ίδια στιγμή δίνουν 1,1 δις ευρώ στο Ισραήλ, το κράτος- τρομοκράτη.
Από την άλλη, στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή επλέκονται ισχυρά καπιταλιστικά κράτη του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού μπλοκ δυνάμεων, κυρίως η Ρωσία και η Κίνα, που γέρνουν προς την υποστήριξη της Παλαιστίνης, για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.
Αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για διπλωματική λύση και σταμάτημα του πολέμου, προωθώντας στην περιοχή ταυτόχρονα τα δικά τους ξεχωριστά οικονομικά, γεωπολιτικά συμφέροντα.
Τρίτον, πρόκειται για μια σειρά από ισχυρά κράτη – περιφερειακές δυνάμεις της περιοχής, όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ, η Τουρκία, που προσέγγιζαν το Ισραήλ ή τις ΗΠΑ και κάποιοι είναι παραδοσιακοί σύμμαχοι της «Δύσης».
Αντιδρούν στην επιθετικότητα του Ισραήλ και υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους, κυρίως γιατί τα συμφέροντά τους διασταυρώνονται με άλλα ή συγκρούονται σε αυτήν τη φάση με άλλα.
Στην περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας, διέκοψε την αποκατάσταση σχέσεων με το Ισραήλ, στην οποία επένδυαν πολλά οι ΗΠΑ.
Μάλιστα, σύμφωνα με μια ερμηνεία των εξελίξεων, η επίθεση της «Χαμάς» στο Ισραήλ είχε ακριβώς αυτόν τον στόχο.
Εξυπηρετούσε:
- Τμήμα των Παλαιστινίων, που θεωρεί πως η αποκατάσταση αυτή «πουλά» τον αγώνα τους
- Κύκλους σε Σαουδική Αραβία και Ισραήλ που διαφωνούσαν με αυτήν την εξέλιξη
- Συμφέροντα «τρίτων» δυνάμεων, π.χ. όσων αντιτίθενται στον λεγόμενο «Ινδικό δρόμο» μεταφοράς ενέργειας στην Ευρώπη, όπως η Κίνα.
Άλλη περίπτωση είναι η Τουρκία. Οι εξελίξεις διέκοψαν την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ και το σχεδιασμό για μεταφορά ισραηλινού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας προς Ευρώπη, σχέδιο που αντικειμενικά θα μείωνε τον ρόλο της ρωσικής «Γκαζπρόμ».
Η τούρκικη κυβέρνηση εμφανίζεται ως υπερασπιστής του Παλαιστινιακού λαού, αλλά στόχος της είναι να αξιοποιήσει το μουσουλμανικό στοιχείο της περιοχής για να αναβαθμίσει το ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.
Προφανώς δεν έχει κριτήριο τις ανάγκες του λαού της Τουρκίας και των γειτονικών λαών. Κριτήριο είναι τα συμφέροντα των μονοπωλίων της Τουρκίας στον ανταγωνισμό τους με την αστική τάξη και της Ελλάδας.
Τέλος, υπάρχουν μια σειρά από κράτη της περιοχής, που εμπλέκονται πιθανόν ήδη πιο ενεργά και πιο ανοιχτά από όλους τους άλλους, στηρίζουν και βοηθούν την παλαιστινιακή αντίσταση σε συνεχή σύγκρουση με το Ισραήλ.
Όπως το Ιράν, ο Λίβανος, του οποίου το Ισραήλ κατέχει εδάφη του, η Συρία, της οποίας το Ισραήλ επίσης κατέχει εδάφη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, Φίλες και φίλοι,
Όλα τα παραπάνω τινάζουν στον αέρα την εκτίμηση που αναπαράγουν και στη χώρα μας τα αστικά ΜΜΕ, ότι στόχος του μακελειού, που ξεκίνησε το Ισραήλ στη Γάζα, είναι δήθεν «η καταστροφή της Χαμάς».
Έχουν βάλει σε πλήρη λειτουργία τα «αντιτρομοκρατικά» ραντάρ για να φιμώσουν την αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους.
Για το Ισραήλ και τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τους “τρομοκράτης” ήταν πάντα ο Παλαιστινιακός λαός.
Τρομοκρατία για αυτούς είναι η αντίσταση του παλαιστινιακού λαού ενάντια στην ισραηλική κατοχή.
Η αποκαλούμενη αντιτρομοκρατική στρατηγική αποτελεί βασικό εργαλείο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ για να προετοιμάζουν το έδαφος και να εξαπολύουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Όπως αυτούς που ζήσαμε στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και τη Συρία, με οδυνηρές συνέπειες κατά των λαών.
Αυτό κάνει δεκαετίες και το ισραηλινό κράτος κατά των Παλαιστινίων για να θωρακίσει και να διαιωνίσει την κατοχή.
Αντιμετωπίζει ως τρομοκρατική την παλαιστινιακή αντίσταση στη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική όχθη.
Τρομοκράτη αποκαλούσε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τον ίδιο τον ηγέτη της Γιασέρ Αραφάτ.
Ποια είναι η αλήθεια; Η Χαμάς είναι μια πολιτικοστρατιωτική, ισλαμική οργάνωση, με την οποία το ΚΚΕ δεν έχει σχέσεις, γιατί είναι εκ διαμέτρου αντίθετες οι φιλοσοφικές, ιδεολογικές και πολιτικές του θέσεις.
Η οργάνωση αυτή κατόρθωσε να έχει ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας, στην οποία αναδείχθηκε πρώτη πολιτική δύναμη στις εκλογές του 2006.
Βγήκε στο προσκήνιο μετά το 1987, ενισχύθηκε στη 2η Ιντιφάντα το 2000, κάλυψε το κενό της δράσης των ονομαζόμενων «κοσμικών» δυνάμεων, του ίδιου του κομμουνιστικού κινήματος, αξιοποιώντας και τη στήριξη από ορισμένες αστικές τάξεις της περιοχής.
Αναρωτιούνται κάποιοι αν το ΚΚΕ καταδικάζουμε τις σφαγές αμάχων και τους ομήρους;
Οι δυνάμεις που «έπεσαν από τα σύννεφα» μετά την επίθεση της Χαμάς στα ισραηλινά σύνορα προσποιούνται πως ανακάλυψαν σήμερα ότι γίνεται πόλεμος
Πρώτον: Μα καλά τώρα ανακάλυψαν ότι ο πόλεμος είναι σύμφυτος με απερίγραπτες βαναυσότητες?
Πού ήταν όλοι αυτοί όταν το Ισραήλ όλα τα προηγούμενα χρόνια ταπείνωνε, βασάνιζε και σκότωνε;
Που ήταν όταν το Ισραήλ σκότωνε σαν τα «κοτσύφια» τα παιδάκια με τις σφενδόνες;
Η ισραηλινή κατοχή που μπορεί να γεννά και οργή και αντίποινα και πράξεις αντεκδίκησης, στρέφεται και εναντίον του ισραηλινού λαού. Γι’ αυτό, η λογική της εξίσωσης του θύτη με το θύμα, δίνει τελικά κάλυψη στο Ισραήλ!
Όταν μιλάμε για πόλεμο δεν πρέπει να εστιάζουμε σε αυτό που είναι δεδομένο: στην αγριότητά του.
Αλλά στο ποιες τάξεις και για ποιους σκοπούς τον κάνουν.
Εμείς είμαστε με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα που παλεύουν στην καταπατημένη παλαιστινιακή γη.
Ποιος θα κρίνει αν ένας αγώνας είναι τρομοκρατικός; Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ ή μήπως οι αστικές τάξεις;
Μα, τα κριτήρια που θέτουν υπηρετούν κάθε φορά τον σχεδιασμό τους για να ενοχοποιούν και να καταστείλουν τη λαϊκή πάλη και γι’ αυτό το λόγο ισχυροποιούν το λεγόμενο αντιτρομοκρατικό οπλοστάσιο.
Οι διαρκείς αναφορές στη Χαμάς, η απλουστευτική και εξωπραγματική ταύτισή της με τους Ταλιμπάν, που είναι παλιό κατασκεύασμα των ΗΠΑ στην αναμέτρηση με τη Σοβιετική Ένωση, επιδιώκουν να ακυρώσουν την αλληλεγγύη των άλλων λαών στον λαό της Παλαιστίνης!
Κρύβουν συνειδητά την ουσία: την κατοχή.
Και την ίδια στιγμή αναπαράγουν τα περί δικαιώματος “αυτοάμυνας” του κατοχικού κράτους: ένα ακόμα χυδαίο πρόσχημα.
Είναι το ίδιο «δικαίωμα», που επικαλέστηκε και η Τουρκία για να εισβάλει και να κατέχει σήμερα το 10% περίπου των εδαφών της Συρίας.
Αλήθεια, όταν η κυβέρνηση στηρίζει με κάθε τρόπο ένα κράτος καταπατητή ξένων εδαφών, όπως είναι το Ισραήλ, ένα κράτος που εισβάλλει με το «έτσι θέλω» σε γειτονικές χώρες, ή τις βομβαρδίζει, πώς μπορεί μετά να μιλήσει για την τουρκική κατοχή του 40% της Κύπρου;
Πώς μπορεί να επιχειρηματολογήσει για τις προκλητικές ενέργειες της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο;
Δικαίωμα στην «αυτοάμυνα» έχει ο παλαιστινιακός λαός που στενάζει από το κατοχικό κράτος, ματώνει, φυλακίζεται.
Κάποιοι υποστηρίζουν την αποπροσανατολιστική θεωρία του «πολέμου των θρησκειών» ή αλλιώς του «πολέμου των πολιτισμών».
Ισχυρίζονται ότι όλα τα παραπάνω οφείλονται στη διαπάλη του εβραϊκού ή ακόμη και του εβραίο-χριστιανικού πολιτισμού με τον μουσουλμανικό.
Έτσι όμως σβήνουν τις πραγματικές ταξικές αντιθέσεις.
Αν ήταν έτσι πώς εξηγούν ότι τα τελευταία χρόνια μια σειρά αραβικές, μουσουλμανικές χώρες υπέγραψαν διάφορες συμφωνίες με το Ισραήλ? Τέτοιες συμφωνίες εξυπηρετούν τις ανάγκες και την κερδοφορία των καπιταλιστών- αράβων και εβραίων.
Τέτοιες θεωρίες δεν μπορούν να εξηγήσουν την πρόσφατη βοήθεια που έδωσε το εβραϊκό Ισραήλ στο μουσουλμανικό Αζερμπαϊτζάν για να κατατροπώσει τους χριστιανούς Αρμένιους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Άρα ο πραγματικός ένοχος δεν είναι οι διαφορετικοί πολιτισμοί, οι διαφορετικές θρησκείες ή η προσφιλή κατηγορία τους στην ισλαμική τρομοκρατία.
Η ρίζα των άδικων πολέμων είναι η ίδια η εκμεταλλευτική κοινωνία, ο καπιταλισμός.
Όταν πια ανάμεσα στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις εντείνεται η διαπάλη, που διεξάγεται και με κάθε μέσο, για την εκμετάλλευση όχι μόνον των εργαζομένων των χωρών τους, αλλά και άλλων χωρών, η διαπάλη για πρώτες ύλες, για δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, ενέργειας, για γεωπολιτικά στηρίγματα και μερίδια των αγορών.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Τίθεται το ερώτημα: Τι θα έπρεπε, λοιπόν, να κάνει ο λαός της Παλαιστίνης, που έρχεται αντιμέτωπος με την βαρβαρότητα;
Ίσως κάποιοι σκέφτονται ότι δεν υποφέρουν όλοι οι Παλαιστίνιοι, πως υπάρχουν και πλούσιοι Παλαιστίνιοι, κάποιοι που κερδίζουν και από αυτήν την κατάσταση.
Προφανώς υπάρχουν και εκεί καπιταλιστές Παλαιστίνιοι, που κερδίζουν από την κατοχή. Κάποιοι για παράδειγμα πουλάνε ακόμη και το μπετόν με το οποίο οι Ισραηλινοί με χρήματα της Παγκόσμιας Τράπεζας έφτιαξαν το «τείχος του αίσχους», για να φυλακίσουν το λαό της Παλαιστίνης.
Όμως, εμείς στηρίζουμε αυτόν το φυλακισμένο Παλαιστινιακό λαό, που είναι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Αυτοί είναι στην καρδιά και στο μυαλό μας!
Είμαστε με αυτούς- άνδρες, γυναίκες, παιδιά της εργατικής, λαϊκής πλειοψηφίας της Παλαιστίνης- που τόσα χρόνια έχουν κάνει μια επιλογή: Να μην υποταχθούν, να μην παραδοθούν!
Έχουν διαλέξει το δρόμο της αντίστασης, της ανυπακοής, που εκτός της πολιτικής έχει και ένοπλη διάσταση…
… εδώ και πολλά χρόνια που διεξάγεται ένας πολύ αιματηρός πόλεμος, ενάντια στο έγκλημα, στη σφαγή που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ κατά του λαού της Παλαιστίνης!
Είναι δικαίωμα και καθήκον κάθε λαού να παλεύει ενάντια στον κατακτητή και να επιλέγει ο ίδιος με ποια μέσα θα το κάνει.
Αυτό θέλουν να ακυρώσουν στην εργατική, λαϊκή συνείδηση.
Όλο αυτό το διάστημα αναπαράγονται απόψεις που στην πράξη σπέρνουν την υποταγή στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης.
Αποδέχονται ως ανεπίστρεπτη την κατοχή, την αδικία και τις διακρίσεις σε βάρος ενός ολόκληρου λαού.
Και μάλιστα ορισμένοι ισχυρίζονται πως δεν υπάρχει ούτε το εθνικό πεδίο της πάλης, ούτε η αναγκαιότητα για απελευθερωτικούς αγώνες, για τον τερματισμό της ξένης κατοχής, στην εποχή του ιμπεριαλισμού.
Το γεγονός πως η εποχή μας είναι εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, κι αυτό ισχύει για κάθε καπιταλιστική χώρα, δεν σημαίνει πως διαγράφονται οι σημαντικές και ιδιαίτερες συνθήκες, μέσα στις οποίες διεξάγεται η εργατική-λαϊκή πάλη.
Δε διαγράφονται οι «κρίκοι» πάνω στους οποίους πρέπει να εστιάζει το ΚΚ, το εργατικό κίνημα για να συσπειρώσει τις εργατικές – λαϊκές δυνάμεις.
Στην περίπτωση της Παλαιστίνης ο βασικός «κρίκος» είναι η αποτίναξη της ξενικής ισραηλινής κατοχής, η συγκρότηση του Παλαιστινιακού κράτους.
Είναι υπόθεση της εργατικής τάξης της Παλαιστίνης και της πρωτοπορίας της, του ΚΚ, να διαμορφώσει μια τέτοια γραμμή που θα συνδέσει αυτόν τον «κρίκο» με την υπόθεση της πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση, την εργατική εξουσία, την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Δική μας υπόθεση, των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας στις άλλες χώρες, είναι να στηρίξουμε αταλάντευτα αυτή την πάλη. Να βρεθούμε τώρα στο πλευρό του στη σύγκρουση με τις δυνάμεις κατοχής.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλες και φίλοι,
Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στις νέες μητέρες, στους νέους γονείς, που σφίγγεται η καρδιά τους με τις εικόνες από τα παιδιά της Παλαιστίνης, αγωνιώντας για το μέλλον.
Έχουμε ευθύνη να μάθουμε τα παιδιά μας την αλληλεγγύη, τη συλλογική δράση! Να μάθουν να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους, προσφυγιά.
Στο δρόμο της γνώσης και του αγώνα μπορεί να καταπολεμηθεί και ο φυσιολογικός ατομικός φόβος για το αύριο.
Κανένας αντίπαλος δεν είναι αήττητος
Απέναντι στους Παλαιστίνιους βρίσκεται ένα υπερσύγχρονος στρατός, με εξελιγμένα όπλα και τεχνολογίες, με δυνατούς συμμάχους, που τους εξοπλίζουν και τους στηρίζουν.
Κι όμως, όλα αυτά δεν μπορούν να συγκριθούν με το σθένος, με την καρδιά, με την αφοβία ενός ολόκληρου λαού που τους κοιτάει στα μάτια,
που αρνείται να παραδοθεί,
που παρά τις θυσίες και τον φόρο αίματος συνεχίζει να παλεύει πολλές φορές με πενιχρά έως ανύπαρκτα μέσα, με σφεντόνες και πέτρες, ακόμα και με γυμνά χέρια απέναντι στους κατακτητές.
Αυτή είναι η δύναμη του αποφασισμένου λαού και δεν συγκρίνεται με καμία πολεμική μηχανή στον κόσμο.
Αυτός ο λαός αξίζει την αλληλεγγύη και τη στήριξη κάθε ανθρώπου που απεχθάνεται το άδικο…
Γιατί μόνο η πάλη των λαών μπορεί να σβήσει το φιτίλι που άναψαν τα ιμπεριαλιστικά κέντρα στην πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής.
Φωτογραφικές στιγμές- Βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την εξουσία της.
Προετοιμαζόμαστε για όλα τα ενδεχόμενα.
Αξιοποιούμε τα πολύτιμα διδάγματα της ηρωικής Ιστορίας του Κόμματος..
Ώστε, αν γενικευτεί η ιμπεριαλιστική σύγκρουση, να μην επιστρέψουμε στον φαύλο κύκλο που γεννά την εκμετάλλευση, τις κρίσεις, τους πολέμους.
Η καλύτερη προετοιμασία γι’ αυτό είναι η κλιμάκωση του αγώνα, της μάχης που δίνουμε καθημερινά για να κλείσουν οι βάσεις, για την αποδέσμευση απ’ το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με τον λαό στην εξουσία.
Να πάρει το μήνυμα η κυβέρνηση πως θα βρίσκει το λαό απέναντι κάθε φορά που
ένα αεροδρόμιο, ένα λιμάνι θα γίνεται ορμητήριο θανάτου για το λαό της Παλαιστίνης.
Για να ακούγεται μέχρι τη μαρτυρική Γάζα το “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”
[1] Που ομολόγησε ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουές Μίτσελ.
