Ζω στην Αγία Βαρβάρα από το 1979, μνήμες ξεκινώ κι έχω από την τρίτη θητεία του Μήτρου Σουλιμιώτη κι ύστερα. “Μέσο μαζικής μου ενημέρωσης”, για την καθημερινότητα, αλλά και την πολιτική κατάσταση στην κοινωνία της πόλης μας, αποτελούσαν όλα τα χρόνια οι δάσκαλοι γονείς μου, οι πολυαγαπημένοι σε μαθητές και γονείς, “κυρα Δέσποινα και κύριος Λουκάς”, όπως τους αποκαλούσαν.
Όντας 30 χρόνια δάσκαλοι και διευθυντές σε 6ο και 4ο δημοτικό σχολείο, τους θυμάμαι να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την προσφορά του Μήτρου Σουλιμιώτη και μετά του Λάμπρου Μίχου, με τους οποίους είχαν άριστη συνεργασία. Οι γονείς μου αγάπησαν εξαρχής πολύ την Αγία Βαρβάρα και χαρακτηριστικά η μητέρα μου έλεγε και ακόμα λέει “δεν την αλλάζω με τίποτα”.
Οι σπουδές μου και η για χρόνια μετακόμιση μου εξαιτίας τους στην αγαπημένη μου Κρήτη, που αποτελεί άλλωστε το “μήτριο έδαφος” και δεύτερο σπίτι μου, την κατέστησαν πρώτη αγάπη στην καρδιά μου. Η Κρήτη, το Λασίθι, το Μιραμπέλλο, το Ρέθυμνο, γαλούχησαν και διαμόρφωσαν τις πολιτικές μου καταβολές και επισφράγισαν τη σταθερή και αδιαπραγμάτευτη ταύτιση μου από παιδί με τη δημοκρατική παράταξη, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Ανδρέα Παπανδρέου, σχέση που παραμένει άρρηκτη εως και σήμερα.
Η Αγία Βαρβάρα, καθ’όλη τη διάρκεια των θητειών του Λάμπρου Μίχου, επέδειξε μόνο πρόοδο, η οποία ήταν καθολικά αναγνωρισμένη, όχι μόνο εντός της πόλης, αλλά σε όλη την ελληνική επικράτεια. Στην Κρήτη άκουγα συχνά, “πόσο καλό και αποτελεσματικό δήμαρχο έχετε”, από συνομιλητές όλων των πολιτικών και κομματικών αποχρώσεων.
Όταν επέστρεψα το 2003 στην Αγία Βαρβάρα, έζησα κι εγώ δια ζώσης, στην πράξη “την πρόοδο και την αποτελεσματικότητα”, που άκουγα κυρίως εξ’αποστάσεως. Ο δήμος μας δεν είχε να ζηλέψει απολύτως το παραμικρό, από τους μεγαλύτερους και “πλουσιότερους” δήμους, αφού ο Λάμπρος Μίχος, εργασιομανής και τελειομανής ων, προόδευε και πρωτοπορούσε το δήμο του, με έργα σε όλους τους τομείς: Πολιτισμό, Τέχνες, Αθλητισμό, Παιδεία, Υποδομές, Καθαριότητα, Περιβάλλον, Κοινωνική μέριμνα, Υγεία, Συγκοινωνίες, Ασφάλεια.
Η “μετοίκηση” του όμως στη Βουλή το 2009 και η απουσία του για δέκα χρόνια, από το δημαρχιακό αξίωμα, οδήγησαν την πόλη της Αγίας Βαρβάρας, σε οπισθοδρόμηση και εντέλει μαρασμό, μιας και η εποχή Καπλάνη ήταν σχεδόν καταστροφική, ως αποδείχτηκε, για το οποίο ποσώς ευθύνονται η οικονομική κρίση και τα μνημόνια, αλλά ευθύνεται η κάκιστη του διοίκηση. Η πιο αντιπροσωπευτική εικόνα της κάκιστης διοίκησης Καπλάνη, αποτελεί το κουφάρι του Πάνθεον.
Ο Λάμπρος Μίχος το Σεπτέμβρη του 2019, επέστρεψε στο δημαρχιακό αξίωμα και η Αγία Βαρβάρα, μπήκε πάλι σε τροχιά έργων, άλλαξε, αλλάζει, γίνεται πάλι σταδιακά δήμος με αρχή, μέση και τέλος, νοικοκυρεύεται, εξυγιαίνεται, ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ. Ο άνθρωπος και πολιτικός Μίχος, αποτελεί την εγγύηση, ότι ο δήμος της Αγίας Βαρβάρας, θα προχωρά μπροστά, δίχως πισωγυρίσματα και πειράματα, το έχει αποδείξει, το αποδεικνύει κάθε μέρα, με την ποιότητα των έργων του και των λόγων του. Ο πολιτικός Μίχος, είναι ταγμένος στην προσφορά του για την πρόοδο των δημοτών του, δεν έχει ανάγκη χρωματισμών, δε χαρίζεται πλέον σε κανένα κόμμα, άλλωστε ως Δήμαρχος επιτύγχανε ανέκαθεν χρηματοδοτήσεις από όλες τις κυβερνήσεις.
Ως Γραμματέας Δ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον Ιούλιο του 2022 είναι τιμή μου, είναι τιμή του κόμματος μας, που ο Λάμπρος Μίχος, είναι σύντροφος μας, μιας και αποτελεί ιστορική παρακαταθήκη τόσο για το τοπικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και για το όλον του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην επικράτεια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Λάμπρος Μίχος, έχουν πια και ένα ξεχωριστό κοινό χαρακτηριστικό: Το μέν σοσιαλιστικό κίνημα κράτησε τη χώρα όρθια, σώζοντας την από τη χρεοκοπία και ο Μίχος κρατά την Αγία Βαρβάρα όρθια, βάζοντας την ξανά στις ράγες της προόδου. Είναι τιμή μου δε, που συστρατεύομαι στο πλευρό του και πάλι, μιας και πεποίθηση μου είναι ότι ο Λάμπρος Μίχος αποτελεί πια αυτοδιοικητικό τοτέμ, ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΙΧΟΣ είναι και θα είναι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ.
Άρης Αναγνωστόπουλος
