8 Μάρτη η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όχι γενικώς και αορίστως
Παγκόσμια Ημέρα διεκδίκησης των δικαιωμάτων της Γυναίκας.
Η πρώτη αποκλειστικά γυναικεία απεργία έγινε το 1820 στο New England στις ΗΠΑ, στις βιοτεχνίες ενδυμάτων με αιτήματα τις ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθούς και μικρότερα ωράρια.
Ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια κι άλλες απεργιακές κινητοποιήσεις που είχαν τέτοια μαζικότητα και δύναμη που οι αρχές τρόμαξαν και νόμισαν πως επρόκειτο για λαϊκή επανάσταση.
Στην Ελλάδα η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στην υφαντουργία των Αφων Ρετσίνα στις 13 Απριλίου 1892. Τον αγώνα συνέχισαν και οι καπνεργάτριες της Αθήνας, της Καβάλας, του Αγρινίου όπου τάισαν με κορμιά τον αγώνα τους.
Σε μια εποχή που η γυναίκα θεωρούνταν εξαρτημένη από τον άντρα του σπιτιού χωρίς άποψη και θέληση, η Ελληνίδα εργάτρια δηλώνει και διαδηλώνει τον δυναμισμό και την θέλησή της.
Το 1952 η Ελληνική Βουλή παραχώρησε το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις γυναίκες. «Παραχώρησε», έτσι το έβλεπαν, ως παραχώρηση, ως χάρη.
Είκοσι χρόνια αργότερα το 1975 το Ελληνικό Σύνταγμα αναγνωρίζει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Αυτά για την ιστορία και για το φαίνεσθαι.
Η ζωή και η καθημερινότητα όμως έλεγε και λέει άλλα.
Μέρα με την μέρα παρακολουθούμε την διαρκή αύξηση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, παρακολουθούμε να σκοτώνουν τις αδερφές μας (είχαμε 17 Γυναικοκτονίες το 2022) αλλά και πολλά ακόμα περιστατικά σεξιστικής βίας.
Για να γιορτάσουμε τη μέρα της γυναίκας, πρέπει να εργαστούμε ως κοινωνία για να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που θα επιτρέπει σε όλες τις γυναίκες να αναπτύσσονται και να επιτυγχάνουν τους στόχους τους.
Αυτό περιλαμβάνει την εξάλειψη των διακρίσεων κατά των γυναικών σε θέματα όπως η αμοιβή, η πρόσβαση στην απασχόληση και η πολιτική εκπροσώπηση. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε υψηλότερη εκπαίδευση και επαγγελματική ανέλιξη, και ότι δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ισορρόπηση της εργασίας και της οικογένειας, κατάσταση που σπανίως αντιμετωπίζει ένας άντρας.
Η σημερινή ημέρα δεν είναι ημέρα έκφρασης συμπάθειας και αγάπης από τους άντρες. Η μέρα της γυναίκας πρέπει να είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε τους ρόλους των γυναικών στη ζωή μας. Από τις μητέρες μας και τις γιαγιάδες μας έως τις συναδέλφους μας και τις πρωτοπόρες στον επιστημονικό και τον καλλιτεχνικό χώρο, οι γυναίκες έχουν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην κοινωνία μας και στην παγκόσμια ιστορία.
Είναι μια ημέρα όχι μόνο για να γιορτάζουμε τις επιτυχίες των γυναικών στην ιστορία, αλλά και για να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχίσουν να προωθούνται οι πρωτοβουλίες για την επίτευξη της πλήρους ισότητας των φύλων. Μόνο με μια κοινωνία που εκτιμά και στηρίζει τις γυναίκες μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν πιο δίκαιο, ισότιμο και ευημερούντα κόσμο για όλους μας.
Πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ως κοινωνία για να διασφαλίσουμε ότι όλες οι γυναίκες έχουν πρόσβαση σε ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα, ανεξάρτητα από τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την κοινωνική τους τάξη ή τον πολιτισμό τους. Ας κάνουμε τον κόσμο καλύτερο μέρα με τη μέρα, για όλους μας.
8 Μάρτη, Ημέρα της Γυναίκας που διεκδικεί και αγωνίζεται, που μορφώνεται και μπορεί και κρίνει, αποφασίζει, αντιδρά, συμμετέχει, συνδιαμορφώνει.
“Μαζί με τους Πολίτες”
Επικεφαλής
Κωνσταντίνος Σαρόπουλος
