«Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία,
χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό
περισσότερα απ’ ό,τι μπορεί ποτέ να ξεπληρώσει»,
Έρνεστ Χέμινγουεϊ
Στις 27 Γενάρη πριν 78 χρόνια ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει χιλιάδες ανθρώπους από το ναζιστικό κολαστήριο του Άουσβιτς-Μπίρκεναου, στην Πολωνία.
Ήταν οι στρατιώτες της ΕΣΣΔ που με επικεφαλής τους κομμουνιστές ξεκίνησαν την μεγάλη κάθοδο προς τα δυτικά απελευθερώνοντας την Ευρώπη από το τέρας του Ναζισμού.
Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ την 1η Νοεμβρίου 2005 ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος. Στον φετινό γιορτασμό μνήμης η Πολωνία απαγόρευσε την συμμετοχή εκπροσώπων της Ρωσικής κυβέρνησης στις εκδηλώσεις μνήμης, λόγω του πόλεμου στην Ουκρανία.
Μέχρι σήμερα, η Ρωσία συμμετείχε πάντα στις τελετές που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου, με τον Ρώσο εκπρόσωπο να εκφωνεί ομιλία στην κύρια τελετή.
Η απόφαση της Πολωνίας πρέπει να θεωρηθεί ύβρις στους χιλιάδες νεκρούς σοβιετικούς στρατιώτες που έπεσαν στο έδαφος της Πολωνίας για την απελευθέρωση της από τους Ναζί.
Ο αποκλεισμός των εκπροσώπων της Ρωσίας δεν πρέπει να ερμηνευτεί απλά ως μια ακόμα προσπάθεια απομόνωσης του Πούτιν, ενταγμένη στις υπόλοιπες κυρώσεις που επιδιώκουν την απόλυτη περικύκλωση -απομόνωση της Ρωσίας, την καταστροφή των δεσμών με την ρωσική κουλτούρα στην τέχνη και τον πολιτισμό· είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό. Στην απαγόρευση της συμμετοχής της Ρωσίας αντανακλάται όλη η προσπάθεια των δυτικών ιστορικών αναθεωρητών να ξαναγραφτεί η ιστορία, αποκρύπτοντας την τεράστια συνεισφορά της ΕΣΣΔ στην Αντιφασιστική Νίκη, στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπερτονίζοντας ταυτόχρονα το ρόλο των ΗΠΑ και Μεγάλης Βρετανίας.
Ακόμα και πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία, η φασίζουσα κυβέρνηση της Πολωνίας, συνεπικουρούμενη από διάφορους «μελετητές», κάνοντας το άσπρο-μαύρο, ισχυρίζεται ότι δεν ήταν ο σοβιετικός Κόκκινος Στρατός που απελευθέρωσε το Άουσβιτς, αλλά ουκρανοί στρατιώτες! Οι λόγοι είναι προφανείς και συνδέονται με το γκρέμισμα των μνημείων των πεσόντων του σοβιετικού στρατού, κι ό,τι άλλο ακόμα θυμίζει το τσάκισμα του Ναζισμού από τον Κόκκινο Στρατό.
Στην Πολωνία υπήρχαν περί τα 500 μνημεία ως ένδειξη ευγνωμοσύνης του λαού της Πολωνίας στον κόκκινο στρατό των δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών που έχασαν την ζωή στα εδάφη της για την απελευθέρωση της από τον Ναζισμό. Μπροστά σε ένα τέτοιο μνημείο ο Καρόλ Ναβρότσκι, επικεφαλής του Πολωνικού Ινστιτούτου Εθνικής Μνήμης (IPN), στο Γκουτσίτσα στη νότια Πολωνία λίγο πριν την αποκαθήλωσή του είπε «αυτό το μνημείο είναι ένα μνημείο ψεύδους». Σχεδόν όλα τα μνημεία έχουν κατεδαφιστεί, ενώ ένα μικρό μέρος μεταφέρθηκε σε μουσεία. Υπάρχουν επίσης πληροφορίες ότι προτίθενται ακόμα και να απομακρύνουν τα νεκροταφεία των πεσόντων του κόκκινου στρατού.