ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ 19ΧΡΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
Όταν απενοχοποιείται η σήψη του καπιταλισμού, όπου «όλα πουλιούνται και αγοράζονται»
«Μπορούσε να πράξει αλλιώς; Είχε την πραγματική δυνατότητα να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο; Κατά την άποψή μου την είχε(…)Θεωρώ ότι δεν παραπλανήθηκε, αλλά ότι επέλεξε τη συγκεκριμένη ζωή. Είχε τον απόλυτο έλεγχο των επιλογών της σε μια προσπάθεια να πετύχει την οικονομική της χειραφέτηση».
Τα παραπάνω αποτελούν ένα μόνο μέρος από την αδιανόητη πρόταση με την οποία ο εισαγγελέας εισηγήθηκε την αθώωση όλων των κατηγορουμένων στην πρόσφατη εκδίκαση της υπόθεσης μαστροπείας, κακοποίησης και βιασμού μιας 19χρονης κοπέλας.
Ανάμεσα στους κατηγορούμενους βρίσκονταν ένας 40χρονος αστυνομικός, με την κατηγορία του βιασμού και της μαστροπείας, ο πατέρας της καταγγέλλουσας, με την κατηγορία του βιασμού της από την ηλικία των 11 ετών, και ο πρώην σύντροφός της, με την κατηγορία πως την εξέδιδε όσο ήταν ανήλικη.
Πρόκειται για την πολύκροτη υπόθεση της νέας γυναίκας, που τον Ιούλιο του 2021, με τη βοήθεια μιας εργαζόμενης σε συνοικιακή καφετέρια, κατάφερε να ξεφύγει από το διαμέρισμα στην Ηλιούπολη, όπου την κρατούσε ο αστυνομικός που την κακοποιούσε και την εξέδιδε.
Η απαράδεκτη εισαγγελική πρόταση δεν υιοθετήθηκε, τουλάχιστον όχι στο σύνολό της. Δύο από τους κατηγορούμενους, μεταξύ αυτών και ο 40χρονος αστυνομικός, κρίθηκαν ένοχοι για την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων.
Ο κατηγορούμενος αστυνομικός αθωώθηκε για αντίστοιχες κατηγορίες που τον βάραιναν για την περίπτωση δεύτερης κοπέλας. Μάλιστα, τον άφησε ελεύθερο αναγνωρίζοντας ανασταλτικό αποτέλεσμα λόγω «καλής συμπεριφοράς για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την πράξη»!
Αντίστοιχα, καταδίκασε τον άλλο εκ των τριών κατηγορουμένων για εμπορία ανθρώπων, μαστροπεία και ναρκωτικά με εξαγοράσιμη ποινή και αθώωσε τον πατέρα της 19χρονης, που κατηγορούνταν ότι τη βίαζε κατ’ εξακολούθηση.
Οι σχετικές εξελίξεις προκαλούν εύλογη οργή και δικαιολογημένο αποτροπιασμό,ως μέρος μιας γενικότερης προσπάθειας συγκάλυψης «νόμιμων» και παράνομων κυκλωμάτων εκμετάλλευσης και εμπορίας, και μάλιστα με την προκλητική επίκληση της «επιλογής» και της «ελευθερίας».
Η σεξουαλική εκμετάλλευση βαφτίζεται «επιλογή» και «ελευθερία»
Η εισαγγελική πρόταση δεν αρκέστηκε στον ισχυρισμό πως δεν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα, επιδιώκοντας το «ξέπλυμα» του ενός κακοποιητή μετά τον άλλο, με τη βούλα της αστικής Δικαιοσύνης και του νόμου.
Προχώρησε πολύ περισσότερο: Μπροστά στην περίπτωση μιας νέας κοπέλας που βρέθηκε εγκλωβισμένη και αβοήθητη σε ένα καθεστώς κακοποίησης από τα προεφηβικά της κιόλας χρόνια, διατυπώθηκαν αισχρότητες για την «επιλογή» μιας «συγκεκριμένης ζωής» και για τη «δυνατότητα να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο».
Στο φόντο των βαρύτατων καταγγελιών για εμπορία, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση κατ’ εξακολούθηση, έγινε λόγος για συνειδητές επιλογές του ίδιου του θύματος με στόχο την «οικονομική χειραφέτηση».
Είναι όμως τα παραπάνω αποτέλεσμα αποκλειστικά και μόνο του παραμορφωτικού πρίσματος μέσα από το οποίο είδε ένας εισαγγελέας τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση ενός κοριτσιού; Μια ματιά στονομικό πλαίσιο με το οποίο διαχειρίζονται το ζήτημαείναι αρκετή για να αναδειχθεί πως η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη.
«Επιλογή», «ελευθερία», «χειραφέτηση» και «αυτοδιάθεση» του σώματος ξεφυτρώνουν εκεί που δεν έχουν καμία θέση, διαμορφώνουν ένα νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο που δεν θίγει τα επιχειρηματικά συμφέροντα, νόμιμα ή παράνομα, που αποκομίζουν από την πορνεία τεράστια κέρδη. Στον βωμό του καπιταλιστικού κέρδους εμπορευματοποιείται ακόμα και η σεξουαλικότητα.
Κυρίως, η σχετική συζήτηση απενοχοποιεί την κοινωνία που «όλα πουλιούνται και αγοράζονται». Σε αυτό το έδαφος γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση – ειδικά των νέων γυναικών – η εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος, όπως και της σεξουαλικότητας. Στο όνομα του «ατομικού δικαιώματος» της γυναίκας να «κάνει το σώμα της ό,τι θέλει», καλλιεργείται ότι μια γυναίκα είναι «ελεύθερη» να «επιλέξει» ως «επάγγελμα» την πορνεία.
Από τη στιγμή που η σεξουαλική πράξη γίνεται με κριτήριο και σκοπό το χρηματικό έσοδο, καμία «ελευθερία» δεν μπορεί να υπάρξει στη σεξουαλική επαφή. Η πορνεία δεν είναι ατομική επιλογή, είναι καταναγκασμός. Οι γυναίκες αυτές είναι θύματα της κραυγαλέας μορφής εμπορευματοποίησης και εκμετάλλευσης του ανθρώπινου σώματος, μιας σοβαρής παθογένειας που γέννησαν και γεννούν όλες οι εκμεταλλευτικές κοινωνίες.
Στον βούρκο της εκμετάλλευσης, της ανασφάλειας, της γυναικείας ανισοτιμίας
Οι αιτίες που οδηγούν γυναίκες – ακόμα και άντρες και παιδιά – να πουλήσουν το σώμα τους έναντι αμοιβής, είναι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, οι τεράστιες δυσκολίες επιβίωσης, η στέρηση των σύγχρονων αναγκών, οι αντιδραστικές κοινωνικές αντιλήψεις και στερεότυπα για τη γυναίκα, τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, τις σεξουαλικές σχέσεις, που γεννιούνται στο έδαφος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της ανισοτιμίας των γυναικών.
Αυτήν τη βαρβαρότητα αποκαλύπτουν στοιχεία για τις σχετικές εξελίξεις στη Βρετανία, που δημοσιεύτηκαν από τους «Financial Times». Δεκάδες γυναίκες εξαναγκάζονται στην πορνεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά αδιέξοδα και τις ανάγκες επιβίωσης της οικογένειας, ακόμα και για να αποπληρώσουν μια πιστωτική κάρτα.
Παλαιότερη έκθεση της βρετανικής κυβέρνησης (Home Office, 2004) σημείωνε ότι 74% των εκδιδόμενων γυναικών ανέφεραν ότι το κάνουν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς του νοικοκυριού και για να υποστηρίξουν τα παιδιά τους. Αυτές οι εξελίξεις είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις διακρίσεις που βιώνουν οι γυναίκες και στο Ηνωμένο Βασίλειο στο εισόδημα, στην εργασία, καθώς το 64% όσων έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα είναι γυναίκες, ενώ υπάρχουν 4 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες οι γυναίκες να εργάζονται με μερική απασχόληση.
Ανάμεσα στις γυναίκες που εκδίδονται είναι και φοιτήτριες, που προσπαθούν να αποπληρώσουν τα δίδακτρα ή τα δάνεια, καθώς φοιτητές από εργατικές οικογένειες, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Δημοσιονομικών Σπουδών (Institute forFiscal Studies), δανείστηκαν έως και 57.000 λίρες για να ανταποκριθούν στα έξοδα σπουδών.
Σοκαριστικά είναι τα αποτελέσματα έρευνας του «Save The Student», που έδειξε ότι το 3% των φοιτητριών/ φοιτητών έχουν εκδοθεί, ενώ ένα 9% ισχυρίστηκε ότι θα κατέφευγε στην πορνεία σε περίπτωση οικονομικής δυσχέρειας. 214.200 φοιτητές στη Βρετανία βρίσκονται στη βιομηχανία του σεξ. Την ίδια στιγμή, οι εκτιμήσεις είναι ότι τα επίσημα και ανεπίσημα κυκλώματα πορνείας στη Βρετανία συνέβαλαν 4,7 δισεκατομμύρια λίρες στο ΑΕΠ μόνο το 2021.
Δεν είναι λύση, λοιπόν, η αποδοχή και νομιμοποίηση της πορνείας μέσω δήθεν «εκσυγχρονιστικών», μεταρρυθμιστικών προτάσεων, για να συντηρείται η βιομηχανία εμπορευματοποίησης του σεξ – επίσημη κι ανεπίσημη – με τις δήθεν «σύγχρονες» μορφές της.
Για να μπορέσουν οι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες, τα παιδιά, όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, να ξεφύγουν από τα δίχτυα τέτοιων κυκλωμάτων, είναι βασικό να εξασφαλιστεί σε όλες και όλους καθολικά το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στην ολόπλευρη κοινωνική προστασία, στην οικονομική, νομική, ψυχολογική υποστήριξη από το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό.
