Μετά κόπου, βασάνων και αρκετών τραγελαφικών σκηνικών, ο πρώτος γύρος εκλογής Προέδρου στη Νέα Δημοκρατία ολοκληρώθηκε και στη δεύτερη και κρισιμότερη στροφή θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η μάχη αυτή έχει να κάνει με το παλιό και το καινούριο. Άποψη την οποία έκανε σημαία τους τελευταίους μήνες ο Απόστολος Τζιτζικώστας, χωρίς βεβαίως να προσκομίσει κάποιο νέο χαρακτηριστικό στον πολιτικό του λόγο, ο οποίος παρέμεινε στρογγυλεμένος, γενικόλογος και άνευ πολιτικής σημασίας.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης από την πλευρά του, διατράνωνε σε όλους τους τόνους ότι είναι αυτοδημιούργητος και έχει πολλά εργασιακά ένσημα στην πλάτη του. Αληθές. Από την άλλη όμως, οι ψηφοφόροι δεν ξέχασαν ότι όσο ήταν στον ΛΑ.Ο.Σ εξαπέλυε συνεχώς επιθέσεις στη Ν.Δ και δεν παύουν ακόμα και σήμερα να τον θεωρούν ξένο μέσα στους νεοδημοκρατικούς κόλπους.
Ενδεχομένως πολλοί να πιστεύουν ότι νικητής του πρώτου γύρου είναι ο Μεϊμαράκης. Τυπικά έτσι είναι. Ουσιαστικά όμως, τον ‘αέρα’ του νικητή τον έχει ο Μητσοτάκης. Για δυο κυρίως λόγους: Αφενός διότι όλες οι δημοσκοπήσεις τον έδιναν στην τρίτη θέση, μακριά από το δίδυμο Μεϊμαράκη – Τζιτζικώστα.
Αφετέρου, στα μάτια των ψηφοφόρων της Ν.Δ, ο Μεϊμαράκης ήταν ο εκλεκτός της καραμανλικής πλευράς, και αυτό του έδινε εξ’ αρχής ένα πολύ μεγάλο προβάδισμα αλλά συνάμα αποτέλεσε και ένα εμπόδιο για αυτόν καθώς πολλοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν ότι η υποψηφιότητά του είχε έντονα παλαιοκομματικά χαρακτηριστικά.
Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι η υποψηφιότητα Μητσοτάκη κατάφερε να κινητοποιήσει ανθρώπους της εργασίας, της αγοράς και του ιδιωτικού τομέα, γενικώς ανθρώπους μακριά από τα εσωκομματικά της Ν.Δ, οι οποίοι βλέποντας να έχει ήδη δοθεί το δαχτυλίδι της διαδοχής από την καραμανλική πλευρά αλλά ταυτόχρονα παρατηρώντας και την πορεία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ, συμμετείχαν στη διαδικασία εκλογής και έδωσαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη την ώθηση που χρειαζόταν.
Για του λόγου το αληθές, παρά όλες τις αντιξοότητες (οικονομική κρίση, καθημερινά προβλήματα, απέχθεια προς κόμματα και πολιτικούς), στη διαδικασία εκλογής συμμετείχαν 400.000 άνθρωποι και αυτό είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο όχι μόνο για τη Ν.Δ, αλλά και για την πολιτική γενικότερα. Τα μέλη και οι φίλοι ενός κόμματος χρειάζεται να συμμετέχουν ενεργά, όχι μόνο στην επιλογή ενός προσώπου, αλλά κυρίως στην παραγωγή θέσεων και στη χάραξη της πολιτικής ενός κομματικού οργανισμού.
Ο Μητσοτάκης συγκεντρώνει αρκετά θετικά χαρακτηριστικά. Ένα τέτοιο είναι το επώνυμό του, το οποίο του έδωσε τη δυνατότητα να αναρριχηθεί πιο εύκολα στην κομματική επετηρίδα αλλά και να ‘περπατήσει’ πιο άνετα στην πολιτική αρένα. Ταυτόχρονα όμως, αυτό αποτελεί και το μεγαλύτερό του μειονέκτημα: Στα μάτια της κοινής γνώμης, το επίθετο Μητσοτάκης δημιουργεί αντικρουόμενα συναισθήματα και καλώς ή κακώς ο Κυριάκος καλείται καθημερινά να απολογείται για πολιτικές ή αντιλήψεις του πατέρα του. Πολλοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να τον ακούσουν γιατί πολύ απλά λέγεται Μητσοτάκης, και αυτό από μόνο του είναι άδικο και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πολιτικό επιχείρημα. Ακόμα, του προσάπτουν ότι προέρχεται από πολιτικό τζάκι. Αυτό σηκώνει αρκετή συζήτηση. Τα πολιτικά τζάκια δεν αποτελούν ελληνικό προνόμιο, συναντώνται σε όλη την υφήλιο. Από την άλλη, δεν μπορεί κανείς να απαγορεύσει σε κανέναν να θέσει υποψηφιότητα σε οποιαδήποτε θέση με την κατηγορία ότι είναι μέλος μιας πολιτικής φαμίλιας. Ο καθένας μπορεί, και ο καθένας καλό είναι να κρίνεται από το λόγο και τις πολιτικές του και όχι από το γενεαλογικό του δέντρο. Στην τελική είδαμε και αυτούς που δεν προέρχονται από πολιτικό τζάκι και τις ευθύνες που έχουν για την κατάρρευση της χώρας…
Όπως και να έχει, μετά από όσα έχουμε περάσει ως χώρα και μετά την καταρράκωση του πολιτικού μας συστήματος, πρέπει τα κόμματα να εκσυγχρονιστούν και να γίνουν αντάξια της συγκυρίας. Και μόνο το γεγονός ότι στον δεύτερο γύρο πέρασε ο Μητσοτάκης και όχι ο Τζιτζικώστας είναι ένα γεγονός εκ πρώτης όψεως θετικό. Ο πρώτος είχε ένα πολιτικό αφήγημα, στο οποίο ο καθένας μπορεί είτε να συμφωνήσει είτε να διαφωνήσει. Ο δεύτερος δεν είχε να προτάξει κάτι γόνιμο, πέρα από το γεγονός ότι είναι νέος. Το αρνητικό είναι η πρωτιά του Μεϊμαράκη. Ο δεύτερος γύρος θα είναι απρόβλεπτος, και ουδείς μπορεί να κάνει κάποια πρόβλεψη. Παρόλα αυτά, ο πρώτος γύρος ήταν ένα καλό βήμα για να αρχίσει η κουβέντα περί εκσυγχρονισμού και εκμοντερνισμού των κομμάτων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ
