Το δημοτικό συμβούλιο στη χθεσινή του συνεδρίαση αποφάσισε την ονοματοδοσία τεσσάρων χώρων και δρόμων της πόλης μας.
Συγκεκριμένα η εισήγηση προς το σώμα ανέφερε τα εξής:
1. Ονομασία πλατείας στα ΟΤ 668 & 669. Σε αυτόν τον πολυθεματικό διπλό χώρο αναψυχής προτείνεται να δοθεί το όνομα «ΤΡΙΛΟΓΙΑ», με επεξηγηματικό υπότιτλο: «Διεκδίκηση, Όνειρο, Ελπίδα».
Ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε το θέμα και επιλέχτηκε από την διοίκηση του δήμου, για να διαδοθεί μέσα από τρείς δημόσιες τοιχογραφίες-έργα τέχνης ένα αισιόδοξο μήνυμα: «Όσο τα όνειρά μας είναι δυνατά και ζωντανή η ελπίδα μας θα πετυχαίνουμε, αν συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να προσπαθούμε, να παλεύουμε».
Ο πυρήνας της τριλογίας του έργου του SAME 84, αφορά στην συνεχή διεκδίκηση των ονείρων μας.
Πρόκειται για μία νοηματική «τριλογία» που απεικονίζεται στις τρείς διαδοχικά τοιχογραφίες. Στην πρώτη η «διεκδίκηση», στην δεύτερη το «όνειρο» και στην τρίτη η «ελπίδα».
Στην πρώτη τοιχογραφία ο Γιάννης Αντετοκούμπο φορώντας τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος διεκδικεί με χαρακτηριστικό πάθος να σκοράρει, παρά το στενό διπλό μαρκάρισμα των αντιπάλων του. Και δείχνει, παρά την έντονη πίεση, να συνεχίζει με ακόμη μεγαλύτερη πυγμή, προκειμένου να πετύχει το στόχο του.
Στη δεύτερη τοιχογραφία ένα μικρό κορίτσι ακουμπάει το κεφάλι του στα χέρια του και χαμογελαστό κοιτάζει μπροστά. Στο φόντο κυριαρχούν λεπτομέρειες από την Γκουέρνικα σε αντίθεση με το χαρούμενο πρόσωπο του κοριτσιού που προβάλλει, για να φανεί ότι παρόλες τις δυσκολίες στον περίγυρό μας δεν πρέπει σταματάμε να ονειρευόμαστε.
Στη τρίτη στη σειρά τοιχογραφία μια νεαρή κοπέλα γυρίζει το κεφάλι της προς το μέρος μας σαν να θέλει να μας κοιτάξει στα μάτια, να μας μιλήσει και να μας παροτρύνει να την ακολουθήσουμε στο δρόμο των χρωματιστών ονείρων, της ελπίδας. Και εδώ, ως ενοποιητικό στοιχείο με την προηγούμενη τοιχογραφία υπάρχουν στοιχεία της Γκουέρνικα, ως υπόμνηση των δυσκολιών που βιώνουμε αλλά παρά ταύτα πρέπει να συνεχίσουμε να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε, να διεκδικούμε.
………………………………
2. Η οδός Δημ. Εμμανουήλ να μετονομασθεί σε Νίκου Καζαντζάκη. Η οδός Δημ. Εμμανουήλ είναι άγνωστο σε ποιόν Δημ. Εμμανουήλ αναφέρεται και ποιο πρόσωπο τιμάται, διότι το όνομα αυτό δεν σχετίζεται με την ιστορία του δήμου μας και είναι παντελώς άγνωστο πρόσωπο.
………………………………
3. Η ανώνυμη πλατεία που έχει επικρατήσει να αποκαλείται πλατεία Παναγίας Ελεούσας, η οποία περικλείεται από τους πεζόδρομους Αγίας Ελεούσης και Αριστομένους και την λεωφόρο Ελευθερίου Βενιζέλου, προτείνεται να ονομασθεί πλατεία Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όπου και η προτομή του στρατηγού της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.
(Σημ. “Π”, τέτοια απόφαση υπάρχει από το 1953, από το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο της πόλης μας).
……………………………..
4. Η οδός Β, με παλαιότερη ονομασία «Μετεώρων», η οποία ευρίσκεται στην εκτός σχεδίου περιοχή Κακοσούλι, προτείνεται να ονομαστεί οδός Ιερέα Θανάση Αβραμόπουλου, ως ελάχιστη ανταπόδοση για την περίπου 50ετή διακονία του στον δήμο μας και την περίπου 40ετή διακονία του στον Προφήτη Ηλία και στους κατοίκους της Άνω Αγίας Βαρβάρας.
Ο πρωτοπρεσβύτερος Αθανάσιος ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (κατά κόσμον Αγαμέμνων ) γεννήθηκε στο Κρυονέρι Ολυμπίας του Ν. Ηλείας στις 5 Μαΐου 1932, από γονείς αγρότες, τον Γεώργιο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ και την Παναγιώτα ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ του γένος Βασιλείου ΦΑΜΕΛΟΥ .
Η οικογένειά του είχε άλλα τρία παιδιά, τον Πολυχρόνη, το Βασίλη και την Ευγενία. Η Ευγενία απεβίωσε σε ηλικία οκτώ ετών .
Τελείωσε με καθυστέρηση το δημοτικό σχολείο του Κρυονερίου, λόγω της γερμανικής κατοχής το 1947. Εγγράφηκε στο Γυμνάσιο του Πύργου Ηλείας, όπου παρακολούθησε τις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου και στη συνέχεια στο εξατάξιο γυμνάσιο της Ανδρίτσαινας Ολυμπίας, από όπου και αποφοίτησε.
Μετά τη θητεία του στην Αεροπορία, με παρότρυνση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Παπαγεωργίου, φοίτησε στη Ριζάριο Ιερατική Σχολή από την οποία έλαβε το πτυχίο του το 1958 .
Το 1959 παντρεύτηκε τη Δήμητρα Φαμέλου και από το γάμο του απέκτησε δύο τέκνα το Γεώργιο και την Παναγιώτα
Μέχρι το 1960. εργάσθηκε ως γραμματέας της κοινότητας Κρυονερίου .
Στις 8 Ιανουαρίου του 1961 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 15 Ιανουαρίου του 1661 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος, από το Μητροπολίτη Τριφυλλίας και Ολυμπίας Στέφανο Ματακούλια και διορίσθηκε εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη Κρυονερίου Ολυμπίας.
Στην ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννη Κρυονερίου Ολυμπίας υπηρέτησε μέχρι το έτος 1971 που μετατέθηκε στην Αθήνα. Στην Αθήνα διορίσθηκε προσωρινά Εφημέριος στον Ιερό Ναό Παμεγίστων Ταξιαρχών Κορυδαλλού και στη συνέχεια στην Παναγίτσα Νικαίας, από το Μακαριστό Μητροπολίτη Νικαίας Γεώργιο.
Με τον ερχομό του στην Αθήνα έδωσε εξετάσεις και πέτυχε στη Θελογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από την οποία αποφοίτησε πέντε χρόνια αργότερα.
Το Σεπτέμβριο του 1972 διορίσθηκε Εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγίας Ελεούσας της Αγίας Βαρβάρας, στον οποίο υπηρέτησε μέχρι το Μάρτιο του 1983 οπότε και διορίσθηκε Εφημέριος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Προφήτη Ηλία Αγίας Βαρβάρας. Το έτος 1987 έλαβε τον τίτλο του Πρωτοπρεσβύτερου .
Το 1984 ξεκίνησε την ανέγερση του Ιερού Ναού Προφήτη Ηλία, ο οποίος αποπερατώθηκε το 1995 με ακαταπόνητες προσπάθειες του και την καθοριστική βοήθεια του Δημάρχου Αγίας Βαρβάρας, από τον οποίο βραβεύθηκε το 2002 για τη συμβολή του στη δημιουργία όχι μόνο του Ναού αλλά και του περιβάλλοντα χώρου στην μορφή που είναι σήμερα.
Υπηρέτησε μέχρι το θάνατό του και για πενήντα εννέα ολόκληρα χρόνια, με αγάπη και αφοσίωση το ποίμνιό του και εργάσθηκε ακούραστα για τους ενορίτες του, τους οποίους θεωρούσε δεύτερη οικογένεια του .
Απεβίωσε από ανακοπή καρδίας στην ιδιαίτερη πατρίδα το Κρυονέρι Ολυμπίας στις 14.8.2020.
Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία διαπιστώνεται η αναγκαιότητα ονομασίας και μετονομασίας των παραπάνω οδών και πλατειών, θα αποσταλεί στην γνωμοδοτική Επιτροπή άρθρου 8 του ν. 3463/06 του Νομού Αττικής και στην περίπτωση της σύμφωνης γνώμης το θέμα θα επανέλθει στο Δημοτικό Συμβούλιο για επικύρωση.
