“Διάβασα σε ένα άρθρο της εφημερίδας της πόλης μας “Προοδευτική” την φράση ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ και πολύ με λύπησε.
Κλειδωμένη παιδική χαρά
Κλειδωμένη χαρά του παιδιού
Κλειδωμένες στιγμές ανεμελιάς ενός μικρού παιδιού.
Άραγε ποιος μπορεί να εξηγήσει εν έτη 2022 σε ένα παιδί γιατί είναι κλειδωμένο ένα μέρος που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να παίζει κι αυτό δεν έχει καταφέρει να μπει ποτέ του μέσα;
Θα μπορούσαν κάποιοι να του εξηγήσουν γιατί περνά από έξω και βλέπει τα αγριόχορτα να μεγαλώνουν και τα παιχνίδια που έχουν μπει μέσα και αφορούν προσωπικά αυτό γιατί σαπίζουν;
Είμαστε ένας μικρός Δήμος με 30.000 κατοίκους, είναι τόσο δύσκολο σε οποιαδήποτε Δημοτική αρχή είναι εν ενεργεία να ασχοληθεί πρώτα με τα παιδιά μας και μετά με διάφορα άλλα προβλήματα που υπάρχουν;
Η να συμβαδίζουν έστω οι λύσεις των προβλημάτων;
Διαβάζω δεξιά κι αριστερά για τα ποσά που έχουν δωθεί για τα γκράφιτι, για την αγορά υλικών για να βαφούν οι κάδοι, για την πρόσληψη δικηγόρων και λογιστών με παχυλούς μισθούς και για διάφορα άλλα κονδύλια που αν όντως ισχύουν εγώ προσωπικά τα θεωρώ υπερβολικά για να μην πω τεράστια και το πόσο αχρείαστα είναι μπροστά στα σοβαρά προβλήματα της πόλης.
Αλλαγή πλεύσης κύριοι χρειάζεται και τρόπου σκέψεως ίσως ίσως και προσώπων.
Για να μην ξαναδιαβάσουμε σε κανένα άρθρο για ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΕΣ Ή ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΧΑΡΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ.
Ένας απλός πολίτης με ονοματεπώνυμο.
Καλό μήνα καλό καλοκαίρι σε όλους.
Γαβρίλος Αλεξάκης”
