Μαρία Σπυριδωνάκου: “…περί αλητείας”

Λάβαμε για δημοσίευση από την αναγνώστρια – συμπολίτισσά μας, κ. Μαρία  Σπυριδωνάκου, το παρακάτω κείμενο, το οποίο αναφέρεται στα ψηφοδέλτια που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των δημαιρεσιών του δημοτικού συμβούλιου της πόλης μας, την Κυριακή 9 Ιανουαρίου και είχαν σεξιστικά σχέδια σχεδιασμένα επάνω τους:

“…περί αλητείας

Μια γυναίκα υπέστη μια πρωτοφανή και χυδαία ρατσιστική και σεξιστική επίθεση.

Χωρίς καμιά μικροπολιτική διάθεση εμπλοκής στο δημοτικό διαπαραταξιακό ανταγωνισμό αισθάνομαι την ανάγκη να σταθώ πλάι της και να στιγματίσω τον ένοχο, όποιος κι αν είναι κι από όπου πολιτικά κι αν προέρχεται.

Αλλωστε το συμβάν δεν θα μπορούσε να με αφήσει αδιάφορη από τη στιγμή που στο παρελθόν είχα υποστεί κι εγώ μια ανάλογη ρατσιστική μεταχείριση.

Διαβάζω ότι στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης και κατά τη διάρκεια των δημαιρεσιών του δήμου η γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου κυρία Σταυρούλα Μπαντούνα δέχτηκε ψηφοδέλτιο με αισχρό και σεξιστικό σχέδιο.

Σεξισμός του χειρίστου είδους που δείχνει ότι κάποιος στο δημοτικό συμβούλιο νομίζει ή έτσι τον βολεύει να νομίζει ότι αυτή η τοπική κοινωνία είναι ανώριμη, εκτός εποχής, χωρίς αίσθηση της ιδιωτικότητας της ζωής μιας γυναίκας, αλλά και του σεβασμού σ’ αυτήν.

Το αστείο με αυτό το ανυπόγραφο σκίτσο είναι ότι παρά την καλλιτεχνική  υπερπροσπάθεια   το αποτέλεσμα  ήταν για τον π….ο.

Τι να κάνει κανείς όταν μισεί τόσο μια γυναίκα, και δεν έχει το κουράγιο να της μιλήσει ευθέως και προσπαθεί να την γελοιοποίησει  γιατί αισθάνεται ήδη γελοίος ;

Στο δημοτικό συμβούλιο της Αγίας Βαρβάρας αν δεν κάνω λάθος βρίσκονται και γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι αλλά από καμιά δεν είδα μια δήλωση που να καταγγέλλει το γεγονός .

Τι συμβαίνει ; φοβούνται τις προσβολές και την επιθετικότητα που προκαλούν ανάλογες συζητήσεις και αποφάσισαν να μην πάρουν θέση;

Γιατί δεν είναι γενναιόδωρες με μια γυναίκα που θα μπορούσαν να είναι στη θέση της;

Αναρωτιέμαι στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου της Αγίας Βαρβάρας άντρες και γυναίκες θεωρούν φυσιολογικό να προσβάλλεις την ηθική ακεραιότητα και την αξιοπρέπεια μιας γυναίκας ;

ή θεωρούν δεδομένο ότι η προστασία ή η διαπόμπευση της ανθρώπινης υπόστασης εξαντλείται με λόγια κυλικείου ή καφενείου;

Δεν έχουν καταλάβει ότι ο διασυρμός που επιδιωκουν δεν είναι ευκαιρία για καλαμπούρι και για σύντομη διαφυγή από την αναπόδραστη μιζέρια που βιώνουν;

Τους  αρέσει ή όχι, “οι πόρτες”, τα “παράθυρα” και τα “μυαλά των γυναικών” παραμένουν ορθάνοιχτα, γιατί ο ρατσισμός κι ο μισογυνισμός τα κρατούσαν πάντα σε εγρήγορση
Μαρία Σπυριδωνάκου”