ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΩ ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
«Γιορτάσαμε» και φέτος το περιβάλλον χωρίς όμως να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, στον πλανήτη, στη χώρα μου, στην πόλη μου, που να δικαιολογεί τον γιορτασμό. Με αφορμή αυτό το γεγονός για μία ακόμα φορά σκέφθηκα πόσο υποβαθμισμένη είναι η γειτονιά μου, η Άνω Αγία Βαρβάρα. Περιβαλλοντικά και όχι μόνο. Και να το εξηγήσω.
Εντελώς συμπτωματικά παραμονή της παγκόσμιας μέρας, στην πλατεία του Προφήτη Ηλία πραγματοποιήθηκε μία ενδιαφέρουσα εκδήλωση με πρωτοβουλία κατοίκων και με αίτημα την απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας από τα σημεία που είναι δίπλα στα σχολεία.
Οι γονείς των μαθητών και γενικά οι κάτοικοι ανησυχούν και προσπαθούν να βρουν ευήκοα ώτα για να εκθέσουν το αίτημά τους.
Στην ολοκληρωμένη παρουσίασή του ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης κος Διάκος αναφέρθηκε όχι μόνο στις κεραίες αλλά και στο άλλο τεράστιο θέμα, αυτό των πυλώνων υψηλής τάσης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η βλάβη που επιφέρουν δεν μας περνάει από το νου πόσο μεγάλη είναι. Ανέφερε μάλιστα μία σειρά από επιπτώσεις.
Σαν κάτοικος ενός σπιτιού, το οποίο έχει ακριβώς από πάνω του έναν τέτοιο πυλώνα, προφανώς χωρίς να είναι η πρώτη φορά που προβληματίστηκα, τρόμαξα συνειδητοποιώντας ότι στο τριώροφο που κατοικώ, από τους 7 άνδρες ενοίκους, οι 5 έχουν προσβληθεί από κακοήθεις ασθένειες. Τρόμαξα άδικα; Δεν νομίζω.
Επιστημονικά ίσως να μην τεκμηριώνεται απόλυτα ο φόβος μου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει βάση.
Είναι γεγονός ότι με τυμπανοκρουσίες εξαγγέλθηκε πρόσφατα ότι το πρόβλημα των πυλώνων θα λυθεί σε 2-3 χρόνια. Να πω ότι το πιστεύω; Δεν το πιστεύω, γιατί χρόνια τώρα το ακούμε. Αν δεν πάρουμε εμείς οι ίδιοι την κατάσταση στα χέρια μας –ότι ακριβώς κάνει η επιτροπή κατοίκων ενάντια στις κεραίες- και δεν διεκδικήσουμε την επίλυση του προβλήματος, πάλι μετά από δεκαετίες θα βρισκόμαστε στην ίδια θέση, με τους ίδιους φόβους και τα ίδια ερωτηματικά.
Να μην παραλείψω ότι στην εκδήλωση αυτή έλαμψε δια της απουσίας της η δημοτική αρχή. Ίσως, αν είχε έρθει, θα έβλεπε τον πυλώνα της Λυκούργου που έχει γίνει ένας ωραιότατος σκουπιδότοπος, ο οποίος το καλοκαίρι με τις ζέστες και τους αέρηδες μπορεί να γίνει ακόμα πιο επικίνδυνος για την υγεία των περίοικων. Οι φωτογραφίες επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Φεύγοντας από την εκδήλωση, κατεβαίνοντας την Π.Π. Γερμανού, από τον Προφήτη Ηλία προς το σπίτι μου, περπατώντας στη μέση του δρόμου και όχι από τα πεζοδρόμια τα οποία είναι σε άθλια κατάσταση και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύεις να πέσεις αν σκοντάψεις σε κάποια από τις ξηλωμένες πλάκες, είχα και μία ενδιαφέρουσα συνάντηση με έναν αρουραίο…
Και γεννώνται τα εξής ερωτήματα:
-Τι έγινε εκείνο το έργο της «βιοκλιματικής ανάπλασης» της Π. Π. Γερμανού που είχε δημοπρατηθεί και ανατεθεί από την προηγούμενη δημοτική αρχή;
– Τι γίνεται φέτος με την απολύμανση;
-Τι γίνεται με τα ετοιμόρροπα σπίτια στα εγκαταλελειμμένα οικόπεδα, όπως αυτό επί της Π. Π. Γερμανού & Επτανήσου που είναι εστίες βρωμιάς και κινδύνου για τη δημόσια υγεία.
-Τι γίνεται με τον καθαρισμό χώρων όπως αυτός στη Λυκούργου;
– Τι θα κάνει η δημοτική αρχή για το θέμα των κεραιών της κινητής τηλεφωνίας;
Το περιβάλλον, το φυσικό αλλά και το ανθρωπογενές, για να είναι ασφαλές για τη ζωή μας αλλά και για να την κάνει καλύτερη, χρειάζεται τη δική μας δράση. Τη δική μας κινητοποίηση. Ευτυχώς φαίνεται ότι όλο και περισσότερο το συνειδητοποιούμε και εδώ θα πρέπει να καταγραφεί η συμβολή των εκπαιδευτικών που έχουν ευαισθητοποιήσει μεγάλο μέρος της νεολαίας για τα προβλήματα του περιβάλλοντος. Αυτό το τελευταίο είναι λόγος να αισιοδοξούμε.
Τασούλα Πετράκου
Δημοτική Σύμβουλος
“Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ”
