“Είσαι του ξεπεσμού μου η αιτία αλλά άμα θέλεις δώσ’ μου δυο κατοστάρικα” και τέσσερις μήνες για να συγγράψω μεταρρυθμίσεις που θα σ’αρέσουν ..λόγια, λόγια ελπίδας, λόγια ρήξης, λόγια μιας νέας αρχής: “δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω”, “καμία θυσία για χάρη του ευρώ” Μιας νέας αρχής από το σημείο που είχαμε μείνει και στο οποίο λίγο πολύ επιστρέφουμε “προσγειωμένοι”, “ρεαλιστές”, επαίτες λίγης κατανόησης από τους δήμιους. Αδελφωμένοι με τους οδοστρωτήρες της επικηρυγμένης για τους “κανόνες τους” λαϊκής κυριαρχίας και ξεστομίζοντες προκλητικά και προσβλητικά τελεσίγραφα.
Αλλά τα κατάπιαμε όλα και τα ξαναβρήκαμε με τους εταίρους και επιβεβαιώσαμε και τις “κατηγορηματικές μας δεσμεύσεις ως προς τις οικονομικές μας υποχρεώσεις” προς αυτούς, που ένας λεπτομερής και σοβαρός λογιστικός έλεγχος του δημόσιου χρέους θα αποκάλυπτε ίσως σωρεία μεθοδευμένων παρατυπιών. Και τοκογλυφικών τρικ και παράνομων τακτικών, που θα έπρεπε να στείλουν φυλακή πολλά σκυλόψαρα εντός τειχών και να εκθέσουν ανεπανόρθωτα κάμποσους μεγαλοκαρχαρίες έξω από αυτά, ωφελώντας και άλλους λαούς που αποτέλεσαν ή θα αποτελέσουν θύματά τους. Για χάρη τελικά του “ισχυρού ευρώ”. Και της κοινωνικής τάξης που εξαρτάται από την απείραχτη δημιουργία χρήματος μέσω δανείων από τα κλασματικά αποθέματα των ιδιωτικών τραπεζών, που δημιουργούν με τη σειρά τους τα χρέη, τα οποία λεηλατούν το δημόσιο κοινωνικό πλούτο. Αυτόν που δεν είναι κτήμα καμίας κυβέρνησης! Και παίξαμε και με τις ονομασίες, γιατί έχουμε σπουδάσει καλά τη δύναμη των στυλιζαρισμένων εντυπώσεων, αλλά κενών σαν την ευρωπαϊκή “ισονομία” και μεταμφιέσαμε -μέσα και στο αποκριάτικο κλίμα-τον όρο μνημόνια ή “δανειακή σύμβαση” με πολύ πιο ανακουφιστική φορεσιά στα αντανακλαστικά της λαϊκής βάσης, αυτή των “κοινωνικών συμβολαίων”. Και την κακόηχη “τρόικα” την αντικαθιστούμε τώρα με την σαφώς πιο “δημοκρατικά σουλουπωμένη” κι εύηχη λέξη “θεσμοί”. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι θεσμοί και οι αντιπρόσωποί τους επί της ουσίας και ποιους υπηρετούν; Μήπως τη δημοκρατία και τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών που εκλέγουν κυβερνήσεις για να βρουν τρόπους να απαλλαγούν από τέτοιου είδους “υπηρεσίες” και απάνθρωπες τοκογλυφικές αντιλήψεις; Νομίζω ότι κάθε άλλο παρά αταίριαστο με τις πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών και τις πραγματικές- μη μασκαρεμένες σε επαναστατικές αποχρώσεις- νοοτροπίες και καταστάσεις είναι και το παρακάτω άσμα. Όπου μας δίνεται η ευκαιρία να θυμηθούμε και το παλιό εκείνο νόμισμα που χειρίστηκαν επιδέξια ως εργαλείο καταστροφολογίας πολλοί και διάφοροι ευρωμασκαράδες.
Αννισας Ιωάννης-Χρήστος
