Αν κάποτε αναγκαστώ να πηγαίνω σε γειτονικούς δήμους για να πάρω ένα ρούχο, ένα ζευγάρι παπούτσια, λίγο κρέας ή ένα κιλό ψωμί βρε αδερφέ, δεν θα φταίει μόνο η πανδημία.
Θα φταίει και η ανοησία μου να μην στηρίξω το μαγαζί του φίλου μου, του γείτονα μου, του συνδημότη μου όταν αυτό ήταν ανοικτό!
Δεν κάνω “επανάσταση” ψωνίζοντας από τα πολυκαταστήματα, βατήρας γίνομαι για το σάλτο των δικών μας ανθρώπων στην ανεργία! Κι αυτό δεν συμφέρει κανέναν… αυτή είναι η αλήθεια!
Παντελής Πρεντάκης
