Το ψέμα τυφλώνει. Το ψέμα εξασθενεί την μνήμη. Η κολακεία γοητεύει. Οι πολλοί ακόλουθοι και τα εκατοντάδες «λάικ» προσεγγίζουν. Τα συνεχή σχόλια αποπροσανατολίζουν. Οι εντυπωσιακοί τίτλοι κερδίζουν. Οι φωτογραφίες εξαπατούν. Τα δε κείμενα γοητεύουν και μαγνητίζουν.
Στον αντίποδα, όμως, βρισκόμαστε κι εμείς, μερικοί ήρεμοι πολίτες αυτής της πόλης, τους οποίους η δύναμη της εξουσίας δεν μας έχει μεθύσει ακόμα. Δυστυχώς για τους δε, ευτυχώς για τους μεν αλλά θυμόμαστε ακόμα.
Ανησυχούμε μάλιστα για τους συμπολίτες μας. Άλλοι εξαφανίστηκαν, άλλοι τυφλώθηκαν κι άλλοι έχασαν την μνήμη τους. Ανησυχούμε για όσους έβγαζαν φωτογραφίες και δυσφορούσαν με τα σκουπίδια στους κάδους, τα έπιπλα που περικύκλωναν τους κάδους, τα ξερόχορτα και ξερόκλαδα που ήταν πεταμένα, τα σπασμένα καπάκια στις κολώνες της ΔΕΗ, τους αφώτιστους δρόμους, τις χαλασμένες κούνιες, τους τοξικομανείς πεσμένους σε πλατείες και παγκάκια, τους βανδαλισμούς δημόσιας περιουσίας, τις διαρρήξεις δημόσιων και μη κτηρίων, τις χαλασμένες ή μάλλον σχεδόν ανύπαρκτες στάσεις, τα χαλασμένα φανάρια, την βρώμα των κάδων, την δυσοσμία των γειτονιών, τις αδικίες των εργαζομένων, την εικόνα του γκαράζ του δήμου, τις ληστείες, τις καθυστερήσεις των λεωφορείων, το κλείσιμο της γέφυρας, την αδιαφορία της αρχής, τα «λουκέτα» σε καταστήματα της πόλης, τα ψέματα και την «μετανάστευση» των συμπολιτών μας .
Για την ώρα όλα αυτά, αν και υπαρκτά, έχουν επισκιαστεί από τα γκράφιτι και το γήπεδο της «milko».
Χριστιάνα Κρεββατά
