Αχ αυτά τα 10 χρόνια! Τα 10 πολυφημισμένα χρόνια στην Αγία Βαρβάρα που αποτελούν πλέον σημαντικό ορόσημο όπως ο Χρυσός Αιώνας του Περικλή. Είναι τόσο δοξασμένα που κάθε ανακοίνωση και έγγραφο αναφέρεται σε αυτά. Τι ήταν και τι έγινε αυτά τα 10 χρόνια;;
Πρόκειται για εκείνη την δεκαετία που σχεδόν όλοι ήταν σύμμαχοι κι όχι ανταγωνιστές, ήταν κοινώς όλοι φίλοι. Είναι αυτή που ξεκίνησε να μας δείχνει την μετάλλαξη των ανθρώπων και των απόψεών τους, η οποία συνεχίζει μέχρι και σήμερα. «Τι κι αν ο χθεσινός επικεφαλής μου συμμάχησε σήμερα με άλλον επικεφαλή εγώ θα τους κατηγορώ και τους δύο… Τι κι αν άνηκα κι εγώ σε αυτή την ξακουστή 10ετία, εγώ θα κατηγορώ σαν να μην υπήρξα ποτέ… Τι κι αν έχω περάσει ως υποψήφιος από όλες τις παρατάξεις μπορώ εξίσου να τις κατακρίνω κι όλες… Τι κι αν με δόξασαν, τι κι αν πίστεψαν πολλοί σε μένα εγώ θα τους παρατήσω και θα φύγω».
Πέρα από την αστάθεια των πολιτικών απόψεων, οι οποίες πλέον αλλάζουν πιο γρήγορα από τα πουκάμισα, μάς δείχνει και την ελλιπή μνήμη που εμφανίζουν τώρα τα ίδια άτομα. Μας δείχνει τον ξεπεσμό των ανθρώπων να συκοφαντούν, να κατακρίνουν, να κακοχαρακτηρίζουν, να εξευτελίζουν όσους πριν εξυμνούσαν, γιατί τώρα δεν τους «κάνουν», δεν τους χρειάζονται. Γιατί πολύ απλά αυτό πρέπει να κάνουν τώρα, αυτός είναι ο αυτοσκοπός τους.
Ήταν 10χρόνια ελευθερίας, διαλόγου, σεβασμού, ενδιαφέροντος. Χρόνια που ο καθένας μας μπορούσε να μιλήσει ελεύθερα χωρίς πίεση, χωρίς φόβο ή μάλλον χωρίς τον φόβο της απειλής. Χρόνια που μπορούσαν να υποστούν κριτική, χρόνια που είχαν κι αντιπολίτευση. Χρόνια που δεν υπήρχαν οι φανερές, αναξιοκρατικές διακρίσεις. Χρόνια που υπήρχε ενδιαφέρον για τους πολλούς κι όχι για τους λίγους. Δεν υπήρχε καταπίεση, δεν υπήρχε προπαγάνδα, δεν υπήρχε η χρηματική εξαγορά. Τα χρόνια πριν τον «Μεγάλο Διχασμό» της πόλης μας.
Λησμονείτε γρήγορα την πραγματικότητα ακόμα κι όταν υπάρχουν γραπτά!
Δυστυχώς…
Ξεχάστε τα 10 χρόνια ελευθερίας, ανεξαρτησίας και μη πολιτικού στιγματισμού και υποταχτείτε στους μεσσίες και τους αυτοκράτορες.
Χριστιάνα Κρεββατά
