Κάθε φορά που επισκεπτόμαστε το “ΜΕΓΑΡΟ ΜΗΤΡΟΣ ΣΟΥΛΙΜΙΩΤΗΣ” το βρίσκουμε χειρότερο από την προηγούμενη επίσκεψή μας.
Άβαφτο, απεριποίητο, το κτήριο στο οποίο “κτυπά” η καρδιά του πολιτισμού στην πόλη μας.
Ένα κτήριο το οποίο εκτός των δεκάδων συμπολιτών μας σε καθημερινή βάση, το επισκέπτονται και ετεροδημότες για να παρακολουθήσουν κάποια εκδήλωση και οι εντυπώσεις που αποκομίζουν δεν είναι οι καλύτερες.
Υγρασίες, σκουριές, σκόνες, ξεφλουδισμένοι τοίχοι είναι το χαρακτηριστικό ενός κτηρίου, το οποίο ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του.
Στο παρελθόν έχουμε αναφερθεί ξανά στο ίδιο θέμα, να ελπίζουμε πως θα είναι η τελευταία;