Κάψαμε τα ηχεία… γι αυτό και φύγαμε από τη γιορτή του σχολείου μας… Απολαύσαμε τα παιδιά μας που χόρεψαν λεβέντικα τον Αμάραντο… τους μαθητές και τις μαθήτριες στο χασάπικο, το ζεϊμπέκικο, το καλαματιανό. Μας ενθουσίασαν με την εφευρετικότητά τους στο μοντέρνο χορό/ δρώμενο. Τραγουδήσαμε μαζί με τον γυμναστή κ. Νικολαΐδη που με το ακορντεόν του ερμήνευσε το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι»…. και χειροκροτήσαμε τον μαθητή που τον συνόδευε με το μπουζούκι……
Συγκινηθήκαμε, αποχαιρετίσαμε οι γονείς οι καθηγητές και οι συμμαθητές τους τα τριτάκια μας, με τα μικρά αναμνηστικά δωράκια και με τις ευχές μας για “καλό δρόμο, καλή πορεία, καλή ζωή”!!! Χαρήκαμε που ήρθαν ξανά στο σχολείο μας και τη γιορτή μας, παλιοί μαθητές… Και το γλεντήσαμε!! Μικροί μεγάλοι ήρθαμε στο κέφι και χορέψαμε μέχρι που κυριολεκτικά κάηκαν τα – πολυκαιρισμένα ηχεία!!
Βαθιά μέσα στις καρδιές μας, γνωρίζουμε ότι τα σημαντικότερα πράγματα λέγονται τελευταία. Μπορεί να κουβεντιάζουμε ώρες και να μη λέμε τίποτα σημαντικό και μετά να κοντοστεκόμαστε στην πόρτα και να λέμε αβίαστα λόγια που βγαίνουν κατευθείαν από την καρδιά μας.
Την Τετάρτη το βράδυ μαθητές-γονείς-δάσκαλοι κοντοσταθήκαμε στην πόρτα του 3ου Γυμνασίου Αγίας Βαρβάρας, με την ελπίδα ότι κάποιος απ’ όλους μας θα πει κάτι που, με κάποιον τρόπο, θα καταφέρει να εκφράσει αυτό που δεν λέγεται με λόγια.
Κάποιος είπε στους μαθητές να μην κάνουν εκπτώσεις στα όνειρά τους, να πορεύονται στη ζωή με το χέρι γροθιά και όχι με το χέρι απλωμένο. Κάποιος είπε «ευχαριστώ». Κάποιος άλλος είπε «το σχολείο θα είναι πάντα εδώ για τους μαθητές του». Κάποιος χειροκρότησε. Κάποιος έλειπε και δακρύσαμε. Κάποιος ήρθε και χαρήκαμε. Κάποιος χόρεψε. Κάποιος γέλασε.
Φαίνεται ότι η πόρτα είναι ένα μέρος που μπορεί να ειπωθεί η αλήθεια. Η αλήθεια του καθένα. Αβίαστα. Η πόρτα αυτή θα είναι πάντα εκεί. Ανοιχτή σε όποιον τη χρειαστεί. Γεμάτη με αναμνήσεις γι’ αυτά που πέρασαν και με προσδοκίες γι’ αυτά που έρχονται.
Καλό καλοκαίρι!!! Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!!!!
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 3ου Γυμνασίου Αγ. Βαρβάρας
